Celem cyklu artykułów pod wspólnym tytułem "Zagrożenia bezpieczeństwa w trakcie napylania farb proszkowych" jest przybliżenie producentom i użytkownikom linii do napylania zagadnień związanych z ochroną miejsc pracy oraz urządzeń i instalacji, ludzi i majątku, przed zagrożeniami zwišzanymi z obecnością pyłowej atmosfery wybuchowej w postaci obłoków i warstw farby proszkowej - do wymagań stawianych przez Dyrektywy Europejskie i zwišzane z nimi normy zharmonizowane.
Należy zaznaczyć, że proces ujednolicania i tworzenia nowych, odpowiednich przepisów i norm zharmonizowanych przebiega w dalszym ciągu we Wspólnocie Europejskiej, w CEN i CENELEC. Cały szereg Europejskich Norm podlega modernizacji oraz uzgodnieniom z odpowiednimi dokumentami o zasięgu ąwiatowym, np. ISO lub IEC. W związku z tym, również i niektóre informacje podane w tym i kolejnych tekstach będą za jakiś czas wymagały odpowiedniej aktualizacji. W krajach UE przyjęto zasadę tworzenia przepisów, z którymi państwa członkowskie majš obowišzek zharmonizować własne przepisy w określonym czasie.
Wdrożone do polskiego prawodawstwa przepisy unijne dotyczące między innymi: o ogólnego bezpieczeństwa produktów o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez wyrób niebezpieczny o oceny zgodności wyrobów, procesów lub usług o umożliwiają wprowadzenie wymagań dyrektyw "nowego podejścia". Jedną z takich dyrektyw jest Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 marca 1994 r. w sprawie ujednolicenia przepisów prawnych państw członkowskich, dotyczących urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem 94/9/WE zwana również dyrektywą ATEX (atmosfery wybuchowe).
Charakterystyka przestrzeni napylania farb proszkowych (cz. 1)
Problematyka oceny oraz podstawowe zasady zwalczania zagrożenia wybuchem substancji palnych w postaci gazów, par cieczy oraz pyłów jest w polskich przepisach włączona do kompleksu zagadnień związanych z ochroną przeciwpożarową budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. W Dz. U. nr 121 poz. 1138 Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16 czerwca 2003 r. zobowiązuje się inwestora, jednostkę projektowania lub użytkownika decydującego o procesie technologicznym do oceny stopnia zagrożenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych i wyznaczenia stref zagrożenia wybuchem. Jako kryterium konieczności wyznaczenia strefy przyjmuje się możliwość pojawienia się w zwartej przestrzeni mieszaniny wybuchowej o objętości co najmniej 0,01 m3. W przypadku pyłów palnych, jeżeli występuje taka konieczność, należy wyznaczyć jednš z trzech stref zagrożenia wybuchem 20, 21, 22. W praktyce, w trakcie napylania, w których stosuje się palne farby proszkowe, trudno jest zapewnić, że nie wystąpi pyłowa atmosfera wybuchowa. W trakcie napylania istnieje wysokie prawdopodobieństwo pojawiania się pyłowej atmosfery wybuchowej i wówczas należy stosować elektrostatyczne lub tarciowe urzšdzenia o niskim prawdopodobieństwie tworzenia źródeł zapłonu. Wštpliwe może być również zapewnienie, że stosowane urzšdzenia towarzyszšce w trakcie napylania nigdy nie stanš się potencjalnym źródłem zapłonu.
Komentarze (0)