Ww = 0,5C(U12 – U22)
gdzie:
Ww – energia wyładowania elektrostatyczna
U1 – napięcie pomiędzy częściami przed wyładowaniem,
U2 – napięcie pomiędzy częściami po wyładowaniu,
C – pojemność elektryczna.
Wartości C, U1, U2 w większości przypadków można zmierzyć lub oszacować. Szczególnym przypadkiem obiektu jest tu człowiek, którego ciało ze względu na znaczną ilość elektrolitów należy traktować jako przewodnik (półprzewodnik) (pojemność typowego stojącego człowieka względem ziemi wynosi 100-200 pF). Energia wyzwalana podczas wyładowania z ciała człowieka może osiągać w skrajnych przypadkach wartość nawet 50 mJ i być przyczyną zapłonu mieszanin pyłowo-powietrznych. W zakresie dolnych wartości energii wyładowań (w większości nieodczuwanych przez człowieka) ciało człowieka naładowane do potencjału poniżej 2kV może być źródłem zapłonu gazu miejskiego czy też mieszaniny eteru z tlenem.
Wyładowaniem elektrostatycznym, które może wyzwalać znaczne ilości energii jest wyładowanie powierzchniowe snopiaste (propagating surface discharge), rozwijające się na powierzchni naelektryzowanego dielektryka sąsiadującego z uziemioną powierzchnią. W wymienionym powyżej przypadku ocenę poziomu zagrożenia zapłonem można przeprowadzić rejestrując ładunek przenoszony podczas wyładowań i porównując go z ładunkiem dopuszczalnym dla mieszanin pyłowo-powietrznych qdop określonym za pomocą wzoru:qdop=3,3 10-8 Wmin
dla mieszanin pyłowo-powietrznych.
Stosowane w niektórych urządzeniach do napylania źródła wysokich napięć stałych i wyładowań ulotowych również mogą być przyczyną wyładowań elektrostatycznych. W większości współczesnych urządzeń tym źródła wysokiego napięcia są wbudowane w korpus głowicy napylającej farbę proszkową posiada wyprowadzona na zewnątrz elektrodę wysokiego napięcia [wyjaśnić zdanie, bo jest nielogiczne] (typ. 80-100 kV). Źródła te konstruowane są tak, by energia wyzwolona przy zbliżaniu do nich uziemionej elektrody metalowej nie przekraczała dopuszczalnych wartości.
Zakłócenia procesu technologicznego
Nadmierna elektryzacja może być przyczyną zakłóceń w funkcjonowaniu urządzeń lakierniczych i jakości uzyskiwanych powłok. Typowe z nich to zmiany w jakości osadzanych warstw proszkowych na skutek wyładowań elektrostatycznych.
• nierównomierne osadzenie proszku na skutek wyładowań ulotowych
• uszkodzenia warstwy osadzonego proszku na skutek wyładowania elektrostatycznego skrośnego
• uszkodzenia warstwy osadzonego proszku na skutek wyładowań elektrostatycznych powierzchniowych
Komentarze (1)