Aktualności i przegląd rynku

Tryboelektryzacja w warunkach badań eksploatacyjnych

Czas wykonywania pomiaru potencjałów Vp - po upływie 10 min od momentu rozpoczęcia napylania farby proszkowej, przy ciśnieniu p = 0,4 MPa sprężonego powietrza mieszającego się z farbą proszkową w kanale tryboelektrostatycznego pistoletu. Pomiary wykonywano "in situ" na powierzchni wyrobów niemetalowych w miejscach, które uznano za tzw. groźne.

Czynnik wywołujący stan naelektryzowania - Strumień farby proszkowej,

A. Zestaw do napylania w systemie automatycznym z jednym tryboelektrostatycznym pistoletem. Wyniki pomiarów potencjałów na różnych elementach zestawiono w tab. 2.

B. Zestaw do napylania w systemie ręcznym z jednym tryboelektrostatycznym pistoletem. Wyniki pomiarów potencjałów na różnych elementach zestawiono w tab. 3.

Na podstawie przeprowadzonych pomiarów stwierdzić można, że zbadane wyroby niemetalowe w warunkach użytkowania gromadzą na swej powierzchni ładunki elektrostatyczne. Zmierzona wartość potencjału na elementach nie przekracza wartości 8 kV wyznaczoną przy pewnych założeniach modelowych za wartość krytyczną dla pyłowej atmosfery wybuchowej. Wyjątek stanowi wyrób niemetalowy Lp. 4, który może stwarzać zagrożenia w warunkach użytkowania. By tę sytuację wyeliminować należy w obiektach lakierniczych stosować materiały o odpowiedniej rezystywności i takie, które w szeregu tryboelektrostatycznym z farbami proszkowymi nie dają silnego efektu elektryzacji. Niektóre wytwórnie pistoletów stosują tory metaliczne, wbudowane do węży. Ogólnie można stwierdzić, że projektanci lakierni te zagrożenia bagatelizują.

Zdolność zapłonowa iskrowych wyładowań wywołanych tryboelektryzacją w warunkach badań laboratoryjnych

Czynnik wywołujący stan naelektryzowania - Strumień: farba proszkowa (masa 1g) unoszona w sprężonym powietrzu o maksymalnym ciśnieniu 0.6 MPa (warunki przemysłowe).

Elementy elektryzowane w systemie tryboelektryzacji:

1. Modelowy odcinek kanału - rura niemetalowa TRIBO wyodrębniony element tryboelektrostatycznego pistoletu napylającego. Do powierzchni rury zbliżano elektrodę probierczego iskiernika przenośnego.

2. metalowy przedmiot obrabiany. Do powierzchni metalowego przedmiotu odizolowanego zbliżano elektrodę probierczego iskiernika stacjonarnego.

Wnętrze komory iskiernika probierczego wypełniono testową gazową mieszaniną wybuchową o energii zapłonu 5mJ.

Serię prób oceny zdolności zapłonowej wykonywano z wykorzystaniem czterech rodzajów nieprzewodzących materiałów niemetalowych kanału 2 oraz sześciu rodzajów farby proszkowej. Próbę powtarzano dla każdej pary materiałów dielektrycznych trzykrotnie. W czasie wykonywania prób kontrolowano i stabilizowano warunki klimatyczne. W czasie wykonywania badań w tej serii zarejestrowano jeden wynik zapalenia testowej gazowej mieszaniny wybuchowej. Zapalenie wystąpiło podczas wykonywania oceny zdolności zapłonowej probierczym iskiernikiem przenośnym.