W początkowym okresie swojego istnienia, technologia utwardzania radiacyjnego miała pewne ograniczenia, które decydowały o zakresie jej stosowania. Pierwszym ograniczeniem był fakt, że najkorzystniej było utwardzać powłoki na płaskich elementach. Ponadto były problemy z przyczepnością do nieporowatych podłoży (tworzywa, metal), z uzyskiwaniem powłok o bardzo niskim połysku oraz z utwardzaniem powłok kryjących. Według aktualnego stanu techniki problemy te powoli przechodzą do historii. Istnieją już technologie pozwalające ominąć te ograniczenia. Wyroby lakierowe utwardzane radiacyjnie mogą być nakładane wszystkimi tradycyjnymi metodami aplikacyjnymi: walce lakiernicze, polewanie, natrysk, zanurzanie oraz nakładanie próżniowe. Wybór metody zależy od: podłoża – materiału, z jakiego jest wykonane i jego kształtu, lepkości wyrobu lakierowego, wymaganej grubości powłoki i efektu, jakiego się oczekuje od gotowej powłoki. Technologia utwardzania radiacyjnego jako pierwsza była zastosowana do farb drukarskich. Aktualnie oferowane są już farby drukarskie do wszystkich technik drukarskich: sitodruk, litografia, fleksografia, rotograwiura. Szeroko stosowane są również lakiery UV do ostatecznego lakierowania zadrukowanego papieru (overprint) – okładki książek, opakowania i wszelkiego rodzaju etykiety. Drugim obszarem masowego stosowania tego typu wyrobów jest przemysł meblarski oraz przemysł produkujący płyty drewnopochodne oraz panele parkietowe. W tym obszarze stosowane są różnego rodzaju szpachlówki, podkłady i lakiery nawierzchniowe. Chociaż udział wyrobów lakierowych utwardzanych radiacyjnie wynosi w przemyśle meblarskim tylko ok. 16% to tonażowo jest to największy ich użytkownik. Ponadto przezroczyste lakiery UV stosuje się do malowania korka oraz skóry. Zastosowanie techniki utwardzanie promieniowaniem UV do utwardzania powłok pigmentowanych jest ograniczone. Jednak ostatni postęp w zakresie fotoinicjatorów oraz specjalnych lamp pozwala na całkowite utwardzanie białych powłok o grubości do 100 mm. Jest to wykorzystywane do malowania elementów meblowych, płyt drewnopochodnych, stolarki budowlanej i do znakowanie elementów elektronicznych. Jednak w tym przypadku przewagę ma technika utwardzania strumieniem elektronów, dla której powłoki pigmentowane są całkowicie przezroczyste. Utwardzanie strumieniem elektronów ma szczególnie uzasadnienie tam, gdzie wymagane jest malowanie dużej ilości dużych płaskich elementów jak np. drzwi.
Komentarze (0)