Aktualności i przegląd rynku

Elektrokorund zwykły 95A i szlachetny 99A:

6 - 10 razy przy ciśnieniu >0,6 MPa,

12 – 17 razy przy ciśnieniu 0,6 MPa,

18 – 20 razy przy ciśnieniu 0,4 MPa,

20 – 25 razy przy ciśnieniu 0,3 MPa,

25 – 30 razy przy ciśnieniu 0,2 MPa.

W przypadku elektrokorundu, pracującego w strumieniu wody podaje się wartości maksymalne (N = 30). Przy obróbce zendry hutniczej, powierzchni utwardzonych, twardych materiałów takich, jak np. widia, należy obniżać trwałość ścierniw No 30 do 40 proc., stosownie do stopnia twardości materiału obrabianego. Podobnie należy korygować N z tytułu zwiększonego ciśnienia powyżej 0,6 MPA. Wyliczenia dla różnych ścierniw mają sens, jeśli będziemy porównywać efekty obróbki strumieniowo-ściernej powierzchni jednakowego materiału o porównywalnym stopniu jego zabrudzenia, ścierniwem o zbliżonej granulacji, przy jednakowym ciśnieniu powietrza wpadającego do takiej samej dyszy, tym samym urządzeniem i przez tego samego operatora.

Wydajność oczyszczania wyrażana w ilości oczyszczonych m2 powierzchni w ciągu 1 godziny – m2/h (opisana szeroko w I cz. artykułu), zależy od bardzo wielu czynników obiektywnych w postaci: twardości ziaren ściernych, kształtu tych ziaren (ostre krawędzie tnące i ostre wierzchołki lub ich brak), zachowywanie ostrych krawędzi ścierniw wielokrotnego użytku przy kolejnych jego nawrotach oraz tworzenie nowych ostrzy ziaren rozbitych, możliwie wysoki ciężar właściwy nadający ziarnu odpowiednio dużą energię kinetyczną. Twardość i czystość wyjściowej materiału obrabianego oraz żądanego stopnia oczyszczania powierzchni, jak też rodzaju operacji technologicznej do wykonania (oczyszczanie, matowanie, utwardzanie, chropowacenie i inne). Do czynników subiektywnych należy rodzaj i stan sprzętu, jego oprzyrządowania, umiejętności operatora sprzętu i jego stan psychofizyczny. Własności ścierniw opisuje tabela 3 opracowana na podstawie danych B. Goldiego i innych autorów. Tabela 4 porównuje koszty oczyszczania kilkoma ścierniwami bez uwzględnienia kosztów pracy, eksploatacji i technicznych. Koszty te będą mniejsze dla ścierniw bardziej wydajnych (mniej ścierniwa i odpadu, transportu, kosztów składowania odpadu i jego utylizacji).

Zużycie ścierniwa na potrzeby danego kontraktu, wylicza się z podstawowego wzoru:

ZF = Z1 · F [kg na całość] (6)

Gdzie:

ZF - Całkowita wyliczona ilość zużytego ścierniwa na kontrakt w kg;

Z1 - Ilość ścierniwa potrzebna do oczyszczenia 1 m2 oczyszczanej powierzchni uwzględniająca ilość zawróceń w kg/m2