Żywice ftalowe modyfikowane olejem rycynowym (Ftalak R-45, Ftalak R-39) utwardzanie są w temp w 120-130°C.
Żywice alkidowe produkowane na bazie kwasów tłuszczowych o charakterze półschnącym (Ftalak TLA-32, Ftalak LRZ-42) wykazują tendencję do żółknięcia utwardzonych powłok. Doskonałymi własnościami powłok charakteryzują się żywice ftalowe modyfikowane kwasami nasyconymi, np. Ftalak C-32, zawierający w swym składzie kwasy tłuszczowe oleju kokosowego. Szczególną odpornością na działanie warunków klimatycznych i światła słonecznego wyróżnia się żywica Ftalak V-36, modyfikowana estrami glicydowymi rozgałęzionych kwasów nasyconych, stosowana do wyrobów nawierzchniowych w przemyśle samochodowym.
Formowanie powłok lakierowych chemoutwardzalnych uzyskuje się z kompozycji żywic ftalowych i aminowych, zmieszanych w stosunku 1÷1 do 7÷3 w obecności silnych kwasów (kwas siarkowy, solny, fosforowy).
Do rozpuszczania żywic ftalowych chudych stosowane są rozcieńczalniki, takie jak: estry, ketony, wyższe alkohole i węglowodory aromatyczne. Wprowadzenie alkoholu butylowego do wyrobów lakierowych piecowych w ilości 10% wpływa na poprawę stabilności w trakcie magazynowania. Żywice ftalowe chude łączące się z żywicami fenolowymi, melaminowymi, mocznikowymi, cykloheksanonowymi oraz nitrocelulozą i jej pochodnymi, nie mogą być stosowane w kompozycji z żywicami chlorokauczukowymi i poliwinylowymi, gdyż nie mieszają się z sobą.
Modyfikowanie żywic ftalowych
Zakres tego opracowania nie pozwala na dokładne omówienie znanej literatury. Przedstawiono tu tylko niektóre ważniejsze publikacje. Należy podkreślić, iż pod pojęciem modyfikacji żywic alkidowych rozumiemy zarówno modyfikację polegającą na reakcji chemicznej w czasie otrzymywania, jak i mieszania z gotową żywicą przy użyciu odczynników innych niż surowce podstawowe.
W ostatnich latach podjęto szereg prób, zastępując surowce pochodzenia rolniczego surowcami petrochemicznymi. Takim rozwiązaniem jest zastosowanie niskocząsteczkowego polibutadienu (w ilości do 20% użytego substratu olejowego). Otrzymywane powłoki charakteryzują się dobrymi własnościami schnięcia, dobrą elastycznością i odpornością na czynniki atmosferyczne. Zaproponowano również użycie do syntezy mieszaniny syntetycznych alifatycznych kwasów o zawartości od 10-16 atomów węgla w łańcuchu głównym. Dla poprawy odporności na temperaturę proponuje się wprowadzenie do środowiska reakcji bezwodnika kwasowego, czterochloroftalowego lub czterobromoftalowego, związków fosforu trójtlenku antymonu. Niepalne lub samogasnące żywice ftalowe otrzymuje się przez modyfikację chlorowcowanymi nienasyconymi estrami np.: metakrylanu 2-, 3-dwuchloroallilowego lub trójchloroetylenu dwufenolu. Istnieje bardzo bogata literatura omawiająca modyfikacje ŻA przy pomocy monomerów winylowych.
Komentarze (0)