Przygotowanie załogi do wykonania prac zamyka procedura wykonania lub aktualizacji badań lekarskich, które w stosunku do wykonawców robót antykorozyjnych przeprowadza przemysłowa służba zdrowia zgodnie z obowiązującymi przepisami[3]. Badania w zakresie określanym przez przepisy medyczne (z obowiązkowym warunkiem dopuszczenia do pracy na wysokości powyżej trzech metrów) wykonywane są jako wstępne, okresowe i kontrolne. W niektórych przypadkach - podobnie do wyżej omówionych szkoleń w zakresie bezpieczeństwa pracy i uznawania certyfikatów - inwestorzy sami organizują dodatkowe badania pracowników kierowanych do wykonania prac antykorozyjnych lub żądają wykonania ich według własnych zaleceń. Takie sytuacje występują najczęściej przy pracach antykorozyjnych wykonywanych w zagranicznych firmach zlokalizowanych na terenie kraju lub poza jego granicami.
Wykonawstwo prac antykorozyjnych w warunkach stacjonarnych (w obrębie warsztatu) sprowadza się do korzystania ze stałej infrastruktury i korzystania z niej zgodnie z przeznaczeniem. Dotyczy to zarówno pomieszczeń, jak i urządzeń, w tym dróg i środków transportu, oprzyrządowania stałego i ruchomego, zasilania energetycznego, oświetlenia, wentylacji, klimatyzacji z częścią socjalną włącznie. W warunkach poligonowych wykonanie infrastruktury staje się zadaniem bardzo poważnym, a dla części zadań przerasta ono pracochłonnością i kosztami ich stronę rzeczową. W każdym przypadku budowa i utrzymanie ruchu obiektów oraz oprzyrządowania pomocniczego jest porównywalna z kosztami materiałów i robocizny bezpośredniej. Podobnie - choć trudno tu o szacunek ilościowy - kształtuje się znaczenie i udział wpływu infrastruktury na całość spraw związanych z ryzykiem zawodowym i bezpieczeństwem pracy.
- budowa rusztowań zgodnych z minimum wyznaczonym normą PN-M-47900[4]
W praktyce dopuszcza się tylko stosowanie rusztowań wykonanych w całości z elementów stalowych z podestem o szerokości nie mniejszej niż 0,7 m, z balustradą na wysokości 1,1 m, trzyczęściową ochroną boczną, listwą dolną o wysokości 0,15 m i odległością od ścian zbiornika w granicach 0,1-0,3 m oraz obciążeniem użytkowym wynoszącym 2000 N/m? lub podobnych, tzw. systemowych z nieco mniejszymi wymaganiami wymiarowymi. Zawsze wymagana jest nieprzesuwalność wszystkich podestów rusztowania oraz trwałość zamocowań schodów i drabin. Odbiór rusztowań musi być protokólarny z wystawieniem metryki zawierającej wpisy personalne i eksploatacyjne z zaznaczeniem wyznaczonego okresu użytkowania oraz wykonywanych przeglądów
Komentarze (1)