Głowica wyposażona jest w uszczelniającą szczotkę, która okala otwór głowicy zakończony wymiennymi końcówkami, które przylegają do powierzchni oczyszczanej, dzięki czemu śrut oraz zanieczyszczenia nie wydostają się na zewnątrz, gwarantując bezpyłową pracę urządzenia. Kształt wymiennej końcówki dopasowuje się do kształtu powierzchni, tj. płaska, wklęsła, wypukła, z kątem wewnętrzny lub zewnętrznym (patrz fot. 3-10). Duże oczyszczarki przeznaczone do oczyszczania dużych powierzchni wyposażane są w głowice osadzane na kółkach oraz mogą być wyposażone dodatkowo w sterowanie automatyczne. Głowica jest połączona ze śrutownicą podciśnieniowym wężem odsysającym śrut zanieczyszczony oraz wąż sterujący zaworem bezpieczeństwa. Długość węża podana w parametrach technicznych może być przedłużana za pomocą szybkozłączki. Śrutowanie jest regulowane za pomocą dźwigni znajdującej się na głowicy (śrutowanie lub tylko odsysanie). Zwolnienie dźwigni uruchamia zawór bezpieczeństwa, co powoduje natychmiastową przerwę w śrutowaniu.
Oczyszczone ścierniwo gromadzi się w znajdującym się pod separatorem zanieczyszczeń ścierniwa zbiorniku w wersji ciśnieniowej połączonym z komorą ciśnieniową poprzez zawór grzybkowy. Ścierniwo zgromadzone w zbiorniku zapasowym w czasie przerw w śrutowaniu spada do komory ciśnieniowej. Stąd pod ciśnieniem, poprzez zawór dozujący, wytłaczane jest wraz ze strumieniem sprężonego powietrza. Podczas pracy maszyny ciśnieniowej muszą następować krótkie przerwy dla uzupełnienia zapasu śrutu w komorze ciśnieniowej. Większe oczyszczarki mogą być przystosowane do pracy ciągłej, wówczas urządzenie wyposażone jest w komorę pośrednią znajdującą się pomiędzy odzyskiwaczem i komorą ciśnieniową. W wersji podciśnieniowej zawór lub dysza dozująca są bezpośrednio zamontowane pod zbiornikiem, skąd ścierniwo jest zasysane - poprzez wąż zasilający - do dyszy w głowicy.
Komentarze (0)