Ubytki cynku z powłok cynkowych i stopowych
Krajowe badania ubytków cynku z produktów korozji powłok cynkowych otrzymywanych różnymi metodami wskazują, że o ile szybkość korozji cynku może się znacznie różnić, to „run-off” są podobne dla danego środowiska. Rys. 2 przedstawia ubytki cynku z produktów korozji podczas 2 i 3 lat (2002-2004) ekspozycji w Katowicach.
Dla krajowych stacji korozyjnych wyprowadzono dwie zależności ubytku cynku z produktów korozji, które umożliwiają ich ocenę w zależności od stężenia SO2 z prawdopodobieństwem (R)
KSO2 (g/m2) = 0,0467 [SO2] + 2,65 R =0,66 (1)
lub w zależności od pH opadów
Stosując przedstawione dane do rzeczywistych warunków w Polsce można oszacować, że obecnie z powierzchni 100 m2 może przechodzić do wody opadowej i dalej do gruntu lub wód powierzchniowych ok. 0,4 kg cynku na obszarach przemysłowych i ok. 0,2 kg na obszarach wiejskich. Znaczne zmniejszenie stężeń czynników korozyjnych w Polsce w ostatnich latach, zwłaszcza SO2, kwaśnych opadów zmniejszyło zarówno szybkość korozji cynku, jak również wymywanie cynku z powłok i innych wyrobów zawierających cynk.
Powłoki nieorganiczne redukują emisję cynku o ok. połowę, natomiast z powłok stopowych Galfan i Galvalume przechodzi do środowiska o ok. 75% mniej cynku niż z czystej blachy cynkowej. Badania Szwedzkiego Instytutu Korozji [4] wykazały, że powłoka organiczna ogranicza o co najmniej 25%, emisję cynku z powłoki otrzymanej metodą zanurzeniową, natomiast wymywanie Zn z systemu powłokowego otrzymanego metodą coil-coating wynosi 3-10%.
Skutki emisji cynku dla środowiska
- Naturalna zawartość cynku w środowisku
W organizmie człowieka o masie ok. 70 kg znajduje się 1,5-3,0 g cynku, większość w mięśniach, skórze i włosach. Półokres obecności cynku wynosi od 12 do 322 dni. Wielkości naturalnego poziomu stężeń cynku w przyrodzie podano w tablicy 3.
-Zawartość cynku w wodach opadowych
Obecność cynku w wodzie opadowej pochodzi głównie z zanieczyszczeń emitowanych do atmosfery a rozpuszczalne produkty korozji cynku stanowią tu składnik drugorzędny. Według wielu ocen pyły z opon i zanieczyszczenia emitowane przez przemysł są głównymi źródłami cynku w środowisku i z tych źródeł pochodzi do 70% cynku w miejskiej wodzie opadowej. Szacunki dotyczące emisji cynku do wody opadowej w warunkach miejskich (USA) wykazały, że zależy ona przede wszystkim od dwóch czynników: materiałów stosowanych na dachy i fasady budynków oraz od natężenia ruchu pojazdów (tablica 6).
Komentarze (0)