Sponge Jet nowoczesnym proekologicznym ścierniwem i systemem suchej obróbki strumieniowo-ściernej do zastosowań antykorozyjnych
Sponge Jet to nowatorska technologia czyszczenia powierzchni za pomocą „uniwersalnego” ścierniwa (do wszystkich rodzajów materiałów) wielokrotnego użytku (6 do 10 razy), czysta, mało pyląca, dzięki temu przyjazna dla środowiska naturalnego i pracownika.
Technologia oczyszczenia oraz usuwania starych powłok systemem Sponge Jet eliminuje od 90 do 99% zapylenia występującego przy stosowaniu innych ścierniw w suchych metodach strumieniowo-ściernych. Te własności pozwoliły zaliczyć go do grona ścierniw proekologicznych, tzw. zielonych (suchy lód, kwaśny węglan sodu) i „New Age” (granulat szklany). Ścierniwo Sponge Jet zostało opatentowane w USA w 1990 roku a urządzenia do ich stosowania metodą strumieniowo-ścierną w latach 1992-1994 (6 patentów), które obejmują też Europę [1]. Unikalne ścierniwo Sponge Jet łączy delikatność ścierniwa w formie gąbki i efektywność czyszczenia oraz chropowacenia powierzchni powszechnie używanych ścierniw stosowanych w suchej obróbce strumieniowo-ściernej. Gąbkę stanowi elastyczna pianka poliuretanowa z wtopionymi we wnętrzu tradycyjnymi ścierniwami o średnicy 1180 do 13 μm (16-500 Mesh), twardości od 2,5 do 9 w 10-stopniowej skali Mohsa. Twardości te uzyskuje się na skutek wtopienia w piankę poliuretanową elektrokorundu zwykłego, względnie śrutu staliwnego ostrokątnego G40, staurolitu, granulatu szklanego, ścierniw plastikowych (poliuretanowych typu II i melaminowych) albo węglanu wapniowego. Dzięki temu jest do dyspozycji około 20 rodzajów ścierniwa Sponge Jet o szerokiej gamie własności technologicznych i możliwości ich zastosowań. Ta technologia przy odpowiednim doborze ścierniwa pozwala na uzyskiwanie profilu chropowatości RZ powierzchni od 0 do 125 μm [1].
Fotografia 2. Mechanizm działania ścierniwa Sponge Jet. [1]
Mechanizm działania konwencjonalnych ścierniw (fot. 1):
1. Cząstka zwykłego ścierniwa skierowana w kierunku powierzchni obrabianej za pomocą strumienia sprężonego powietrza lub wirnika rzucającego śrut.
2. Zderzenie ścierniwa z powierzchnią zanieczyszczoną lub pokrytą powłoką ochronną. Następuje w tym momencie najpierw skruszenie powłoki lub warstwy zanieczyszczeń, chropowacenie podłoża oraz zamiana energii ścierniwa na podgrzanie podłoża i ziarna ściernego.
3. Odbijają się od podłoża częściowo rozbite ziarna ścierne, rozbite warstwy zanieczyszczeń i usuwanych powłok ochronnych w postaci kurzu. Niektóre cząstki rozbitego ziarna ściernego pozostają wbite w powierzchnię oczyszczaną i mogą reagować z powierzchnia oczyszczaną (śruty staliwne i żeliwne, stalowe cięte z drutu oraz żużle odpadowe).
Komentarze (0)