• Reklama
    A1 - eko color 08.11-31.12.2023 Julian

Szukaj

    ReklamaB1 - EcoLine 04.2021-12.2024 Bogumiła

    Artykuły branżowe

    Wydanie nr: 2(94)/2015

    Artykuły branżowe

    Antykorozja

    Procesy Wspomagające

    Przygotowanie Powierzchni

    ponad rok temu  01.03.2015, ~ Administrator,   Czas czytania 17 minut

    Strona 2 z 10

    Parametry procesu obróbki powinny zabezpieczyć otrzymanie powierzchni detalu, która jest odpowiednia do nanoszenia powłok malarskich. Odpowiednia powierzchnia to taka, która:

    - jest wolna od powierzchniowych zanieczyszczeń, takich jak: rdza, zgorzelina, wilgoć, oleje, smary itp.,

    - pozbawiona jest zadziorów i ostrych krawędzi,

    - posiada odpowiednią chropowatość.


    Tylko czysta powierzchnia detali i odpowiednio wysoka jej chropowatość zabezpieczają uzyskanie trwałych powłok malarskich (rys. 1).

    Rys. 1a przedstawia przedmiot stalowy po wypaleniu laserem, charakteryzujący się nalotem na powierzchni, ostrymi krawędziami, odpryskami po wypalaniu - w takim stanie nie nadaje się do malowania;


    155601.jpg

    Rys. 1. Przedmiot stalowy: a) przed obróbką wibrościerną, b) po obróbce wibrościernej.


    Rys. 1b przedstawia ten sam detal po obróbce wibrościernej prowadzonej na mokro przy użyciu kształtek ceramicznych i odpowiedniego roztworu wspomagającego - czysta powierzchnia z załamanymi krawędziami o wymaganej chropowatości, idealnie nadająca się do malowania.

    Reklama
    ŚT - Targi Kielce 13.11-28.03 Julian
    Chropowatość powierzchni definiowana jako maksymalna amplituda nierówności, czyli tzw. mikrowierzchołków i mikrowgłębień, ma znaczący wpływ na przyczepność powłok ochronnych. Przyjmuje się, że wartość wysokości nierówności powierzchni detalu przed malowaniem nie powinna przekraczać 40 µm (parametr Rt) i nie powinna być większa od ? grubości powłoki malarskiej. Gdy chropowatość powierzchni jest większa, należy odpowiednio zwiększyć grubość pokrycia lakierowego celem dobrego pokrycia mikrowierzchołków. W przypadku gdy mikrowierzchołki pokryte są zbyt cienką powłoką, może mieć miejsce przyśpieszenie korozji. Dość istotnym problemem jest też uzyskanie jednakowej chropowatości na całej malowanej powierzchni.

    Oczyszczanie warstw powierzchniowych jest procesem obróbki ściernej o dość zróżnicowanym charakterze. Na to zróżnicowanie duży wpływ ma rodzaj obrabianego materiału. Najczęściej mikroskrawaniu za pomocą obróbki pojemnikowej poddawane są przedmioty wykonane ze stopów nieżelaznych, stali, staliw, tworzyw sztucznych i drewna. Dobrym tego przykładem jest obróbka odlewów cynkalowych (stopy ZnAl pospolicie nazywane znalami) (rys. 2).


    155602.jpg

    Rys. 2. Odlew znalowy z widocznymi zadziorami i ostrymi krawędziami przed obróbką.


    Ciśnieniowe odlewy z cynkali, pomimo na ogół gładkich powierzchni, nie nadają się w stanie surowym do nakładania powłok malarskich. Powierzchnie odlewów mają zarówno makrodefekty (pory, rozwarstwienia, pęknięcia i blizny), jak i mikrodefekty spowodowane głównie przez segregację składników stopu ZnAl w warstwie wierzchniej. Są one efektem różnic temperatury materiału wlewowego i formy metalowej. Oprócz tego, w warstwie przypowierzchniowej odlewów znajdują się utlenione tłuszcze i grafit koloidalny, stosowane jako środki antyadhezyjne do smarowania form. Są też obecne naloty będące tlenkami metali tworzących stop. Obecność defektów i zanieczyszczeń w warstwie przypowierzchniowej wpływa ujemnie na trwałość nałożonych powłok malarskich. Wpływa też negatywnie na estetykę tych powłok.

    Komentarze (0)

    dodaj komentarz
    Aby dodać komentarz musisz podać wynik
      Nie ma jeszcze komentarzy...