Artykuły branżowe

Wyniki ćwiczeń całego semestru (semestr zimowy 2013/2014) zebrane zostały na rys. 4. Przedstawia on rozkład częstotliwości wartości bezwzględnej różnic grubości zmierzonych za pomocą sondy MID i urządzenia SaveCoat7® (farba poliestrowa, biała, RAL 9016). Wyniki zostały przedstawione przez studentów na koniec semestru i opierają się na istniejących protokołach, bez dalszych poprawek.

Oczywiście, przedstawiony rozkład zawiera również ukryte "złe pomiary". Jednak ponad 80% wszystkich otrzymanych różnic mieści się w zakresie poniżej 10 mikrometrów, mimo rezygnacji z dodatkowej dokładnej regulacji SaveCoat7®. Można przypuszczać, że wyniki mogą również zawierać kilka powtórzonych pomiarów, które nie zostały szczegółowo zapisane ani nieudokumentowane. Należy podkreślić, że zajęcia w laboratorium mają miejsce podczas szóstego semestru, czyli niemal bezpośrednio przed rozpoczęciem pracy licencjackiej. Dlatego od studentów należy oczekiwać wysokiego stopnia odpowiedzialności za wykonywaną pracę.

Rys. 3. Zmierzona grubość powłoki w odniesieniu do masy nałożonego proszku.

Rys. 4. Rozkład częstotliwości występowania różnic pomiarów pomiędzy MID i SaveCoat.

Wnioski

Zarówno szczegółowa analiza dokładności i powtarzalność pomiarów, jak również praktyczne doświadczenia prowadzone w laboratorium przez studentów wskazują na to, że miernik SaveCoat7® może być z powodzeniem stosowany do określania grubości nieutwardzonych warstw farby proszkowej. Podczas bezpośredniego określenia odchylenia standardowego mierzonych grubości powłoki w idealnych warunkach stosowania, uzyskiwane są wartości około ? 1,8 mikrometra. Typowe różnice pomiędzy ręcznymi pomiarami SaveCoat7® i wartościami uzyskiwanymi przy zastosowaniu sondy MID po utwardzeniu powłoki są mniejsze od 10 µm. Taki rezultat można uznać za bardzo dobry, biorąc pod uwagę brak wcześniejszego doświadczenia użytkowników ze stosowaniem tej metody pomiaru, jak również z aplikacją farb proszkowych (duży zakres grubości powłok). Uzyskane rezultaty są wystarczające dla pierwszej oceny napylonej powłoki, a nawet do oceny precyzyjnej, kiedy sytuacja ulega poprawie wraz ze wzrostem doświadczenia użytkownika i po zastosowaniu dodatkowych, precyzyjnych regulacji (współczynnik skurczu).

Należy wspomnieć, że nie można całkowicie uniknąć błędnych pomiarów. Głównym źródłem błędów jest prawdopodobnie niewystarczająca optymalizacja sygnału echa w trakcie procedury pomiarowej, spowodowana przez zbyt krótki czas utrzymywania sondy w optymalnej odległości pomiarowej i prostopadłej orientacji względem panelu. W rezultacie, nie ma wystarczającej liczby sygnałów echa dobrej jakości, aby przeprowadzić prawidłową kalkulację grubości powłoki. Ponadto, dodatkowym utrudnieniem jest stosunkowo niestabilne mocowanie paneli do badań. Niezależnie od tych przeszkód jest oczywiste, że zawsze należy wykonywać wielokrotne pomiary w celu uzyskania stabilnych wyników średniej grubości napylonej warstwy. Czas kalkulacji sygnałów 2 sekundy dla każdego mierzonego punktu pomiarowego powinien umożliwić użyteczne wykorzystanie miernika w wielu praktycznych zastosowaniach.