Nałożenie drugiej warstwy farby proszkowej
Możliwość nałożenia drugiej warstwy farby bez ryzyka utraty wyglądu pokrycia jest jedną z bardzo ważnych zalet wymalowań proszkowych. Ponowne malowanie jest właściwie powtórzeniem procesu nakładania pierwszej warstwy i jedyna różnica aplikacji wynika z potrzeby zmiany ustawień parametrów napylania. Powierzchnia uprzednio pomalowana mniej skutecznie odbiera ładunki elektryczne niż powierzchnia bez powłoki. Dlatego też poprawne uziemienie jest podstawą uzyskania dobrych efektów podczas przemalowywania. W każdym przypadku, gdy nakładana jest druga powłoka farby proszkowej, bardzo ważne jest, by napylana była jednorodna, równomierna warstwa o właściwej grubości na całej powierzchni wykonanego uprzednio wymalowania. Nieprzestrzeganie tej reguły będzie skutkować nierównym, chropowatym lub nieciągłym wyglądem poprawionego wymalowania. Sukcesywna utrata parametrów mechanicznych, następująca wraz ze zwiększaniem grubości powłok proszkowych jest istotną wadą naprawy poprzez powtórne malowanie. Szczególnie narażone na tego typu problemy są efekty metaliczne, dla których udarność i tłoczność nawet przy malowaniu jednowarstwowym jest parametrem krytycznym. Malowanie dwuwarstwowe zawsze jest obarczone pewnym ryzykiem związanym z przyleganiem do siebie nałożonych warstw. Dlatego też dobrze jest każdorazowo sprawdzić własności uzyskiwanych powłok przed podjęciem większych prac poprawkowych. Dwie warstwy to też podwójny czas utwardzania w piecu dla pierwszej warstwy wymalowania. Należy to brać pod uwagę szczególnie, kiedy mamy do czynienia z farbami na bazie żywic epoksydowych, mniej odpornych na długotrwałe działanie ciepła.
Komentarze (3)