Część 1. Eksperci ds. technologii powierzchni z firmy Ruud Ploum podkreślają wydajność i korzyści ze stosowania systemu lakieru NT
Lakiery proszkowe NT zostały opracowane przede wszystkim dla substratów wrażliwych na temperaturę, takich jak płyty MDF. Powszechnie uważa się, że są one oszczędne energetycznie i powinny skrócić czas produkcji. Jednak ich stosowanie nie zawsze się opłaca, gdyż niekiedy cierpi na tym obróbka wstępna przeprowadzana w przyspieszonym tempie razem z innymi procesami, a także logistyka w zakładzie lakierniczym nie zawsze dopasowana jest do rodzaju lakieru.
Aby móc tworzyć wysokiej jakości powłoki proszkowe na podłożach wrażliwych na temperaturę, takich jak powierzchnie MDF, na rynku pojawiły się nowe systemy farb: tzw. niskotemperaturowe farby proszkowe (NT) mogą być wygrzewane już w stosunkowo niskich temperaturach pomiędzy 130 a 160°C. Na dłuższą metę to zastosowanie nie zyskało jednak dużej popularności, m.in. z powodu uciążliwej obróbki wstępnej, a także dlatego, że lakiery proszkowe utwardzane promieniami UV w dłuższej perspektywie okazały się być lepszą alternatywą. Wciąż istnieje jednak wiele powodów dla stosowania lakierów proszkowych NT. Często słyszy się, że pomagają one oszczędzać energię podczas malowania. W literaturze fachowej mowa jest o oszczędności około 7%, która uzyskiwana jest przy obniżeniu temperatury wygrzewania o 10°C. Poza tym ich stosowanie powinno skrócić czas produkcji. Farby proszkowe NT są ponadto odpowiednie w przypadkach, gdy straty ciepła przy wygrzewaniu są zbyt duże bądź też gdy wstępnie polakierowane elementy powinny zostać jeszcze pomalowane proszkowo - jak np. lakierowane na mokro ramy rowerowe, które po naniesieniu naklejek są jeszcze w etapie końcowym lakierowane proszkowo. Innym powodem stosowania proszków NT jest utwardzanie elementów, które mają złożoną geometrię lub różne grubości i w związku z tym odpowiednio różne charakterystyki nagrzewania.
Skład większości standardowych lakierów proszkowych bazuje na żywicach epoksydowych, poliestrowych bądź na poliuretanach. Zazwyczaj są one utwardzane pomiędzy 160 a 210°C, przy czym czas wygrzewania dla dolnej granicy temperatur wynosi 15 minut a dla górnej 7 minut. Przykładowo, dla temperatury elementu 180°C proszki poliestrowe i epoksy-poliestrowe powinny być wygrzewane przez 10 minut, nie licząc czasu niezbędnego do nagrzania detalu w piecu, który zależy od grubości ścianki, masy oraz geometrii konkretnego elementu. W przypadkach, w których wygrzewanie trwa długo lub przebiega nierównomiernie ze względu na geometrię elementu, można zastosować "szybkoutwardzalne" systemy lakierów proszkowych. Te farby są zazwyczaj "szybsze" niż standardowe lakiery proszkowe i mogą być całkowicie utwardzone już w zakresie temperatur od ~120°C do 160°C. Umożliwia to zatem oszczędność czasu przy wygrzewaniu. Lakiery te są przy tym termostabilne (odporne na działanie wysokich temperatur) podczas magazynowania.
