Właściwości wodorozcieńczalnego wyrobu lakierowego zależą w dużej mierze od prawidłowego doboru ilości i rodzaju wszystkich środków pomocniczych, choć nie bez znaczenia w tym przypadku jest również zastosowanie specjalnej bazy błonotwórczej czy rodzaju i ilości rozpuszczalnika organicznego. W wyniku odparowania wody, a także składnika lotnego, czemu towarzyszy łączenie się cząsteczek polimeru, powstaje powłoka lakierowa. Proces ten zachodzi bez przemian chemicznych. Jest on wynikiem przemian fizycznych, które zachodzą szybko, w związku z tym w krótkim czasie uzyskuje się powłokę o dobrych właściwościach użytkowych. Dzięki właściwemu doborowi substancji pomocniczych udało się także wyeliminować brak transparentności powłoki. Nawet na powierzchniach wybarwianych na ciemne kolory, każdorazowo otrzymujemy jednorodny i w pełni transparentny film.
Stając przed wyborem produktu do wykańczania mebli, często wygrywa sprawdzona, tradycyjna, rozpuszczalnikowa technologia. Przedsiębiorstwa sceptycznie podchodzą do nowości, obawiając się ryzyka związanego ze zmianą dotychczasowej technologii, a w konsekwencji utraty wypracowanej na rynku pozycji. Proponowana, przy użyciu lakieru tej generacji, technologia posiada wiele zalet, począwszy od kwestii ekonomicznych, a skończywszy na oddziaływaniu na środowisko, ale kluczowym, dla jej skutecznego stosowania, jest szczegółowe poznanie techniki nanoszenia i utwardzania. Użytkownik, chcący z powodzeniem stosować w procesie produkcyjnym technologię proponowaną przez Plantag, powinien zwrócić szczególną uwagę na zalecenia w kwestiach aplikacji, które otrzyma podczas wykonywania prób przez przedstawicieli technicznych. Przy nakładaniu powłok lakierem wodorozcieńczalnym ważny aspekt stanowi jego rozcieńczanie wodą. Zbyt duża ilość dodanej wody może spowodować gorsze zwilżenie malowanej powierzchni i osłabienie przyczepności. Oczywiście, nie bez znaczenia jest również temperatura otoczenia oraz podłoża przeznaczonego do malowania. Im niższa temperatura wyrobu lakierowego i podłoża, tym dłuższy czas schnięcia, a niejednorodna powłoka z licznymi spękaniami może być np. wynikiem niższej temperatury otoczenia od minimalnej temperatury tworzenia filmu. Zastosowanie lakierów na bazie wody powoduje wprowadzenie wilgoci do drewna. W efekcie z powierzchni drewna „powstają” włókna drzewne. W związku z powyższym, istotną rolę odgrywa staranność w przygotowaniu powierzchni przeznaczonej do malowania oraz szlifowanie międzyoperacyjne. Właściwy materiał ścierny, a także szczególna staranność na tym etapie wykańczania mebla nie pozostaje bez znaczenia i decyduje o jakości powłoki lakierniczej. Niedokładność szlifowania międzyoperacyjnego skutkuje koniecznością szlifowania kolejnych warstw powłoki lakierniczej, co wiąże się ze zwiększeniem zużycia materiałów ściernych oraz lakieru. Dobór odpowiedniej granulacji papieru uzależniony jest od rodzaju materiału litego czy okleiny. Można jednak przyjąć, iż przygotowanie powierzchni pod lakiery wodne powinno zostać wykończone granulacją przynajmniej o stopień wyższą od tej, jaką przygotowywane są powierzchnie pod lakiery, których bazę stanowią rozpuszczalniki organiczne.
Komentarze (0)