Jeden z elementów
We wszystkich rozważaniach dotyczących kabino-suszarki ginie z oczu główny cel technologiczny: lakierowania i suszenia powłoki. Gdy organizację lakierni rozpocznie się od przeanalizowania procesów przygotowania elementu, aplikacji lakieru, jego podsychania międzywarstwowego oraz końcowego suszenia... kabina lakierniczo-suszarnicza i jej rozwiązania techniczne przestają już mieć priorytetowe znaczenie. Wtedy kabina staje się tylko jednym z możliwych rozwiązań technicznych i organizacyjnych lakierni. Dobór urządzenia zależy tu od stosowanych materiałów, wymaganej jakości pokrycia i w głównej mierze decyzji użytkownika czy proces technologiczny uzyskania powłoki o wymaganym wysokim efekcie dekoracyjnym zamykany będzie polerowaniem, czy też nie. I tu w analizie całej inwestycji ujawniają się kolejne problemy i wymagania. Organizacja lakierni to także inwestycja w strefy przygotowawcze, zaplecze techniczne a czasami także myjnię pełniącą rolę stanowiska polerowania. Każde z tych stanowisk to odrębna wentylacja, kanalizacja, instalacja elektryczna z oświetleniem i wyposażenie technologiczne każdego ze stanowisk. Konieczne jest pozwolenie na budowę, kosztowny projekt i długie formalności. Koszt inwestycji rośnie. Zwiększa się także powierzchnia obiektu przeznaczonego pod lakiernię i zakres koniecznych prac budowlano-instalacyjnych. Kabina i jej 25 mkw. okazuje się tylko małą częścią inwestycji, rozrastającej się o kolejne setki mkw. Proporcje nakładów inwestycyjnych przechylają się w kierunku większej wartości całego obiektu, a nie tak szeroko analizowanej drogiej kabiny lakierniczej. Dwa profesjonalne stanowiska lakiernicze to wartość prostej kabiny lakierniczej. Nagle niewielka lakiernia z kabiną kosztuje już dwa razy więcej niż sama kabina, uznana przecież za duży i znaczący wydatek. Inwestycja w małej lakierni wkracza na poziom setek tysięcy złotych. Gdy lakiernia organizowana jest w części dzierżawionego budynku lub obiektu o innym przeznaczeniu docelowym, np. w magazynie czy hali produkcyjnej, to nagle jej sformowanie wzbudzać zaczyna ogromne wątpliwości i rodzić podstawowe pytanie: kiedy to się zwróci? I czy w ogóle to nastąpi?
Wyeliminowanie kabiny lakierniczo-suszarniczej z lakierni wymagałoby wydzielenia pomieszczenia lub stanowiska posiadającego zbliżone możliwości techniczne do takiej komory: oświetlenie, ogrzewanie, silną wentylację i możliwość sterowania cyklami - lakierowanie/suszenie. Dla potrzeb stanowisk przygotowawczych właściwie konieczne jest to samo. Myjnia - nie wymaga już sterowania cyklami, czy silnej wentylacji i wydajnego ogrzewania, tylko oświetlenia i kanalizacji na dużej powierzchni podłogi. Gdyby te wszystkie elementy dały się połączyć w całość? Gdyby możliwe było wyeliminowanie niekorzystnych zjawisk pojawiających się na takim zintegrowanym stanowisku, utrudniających realizację kolejnego etapu cyklu technologicznego, to można by zmniejszyć powierzchnię całej lakierni do jednego lub dwóch stanowisk o powierzchni 40-45 mkw. Ekonomicznie bardzo atrakcyjna zaleta. Technicznie... elementy kabiny lakierniczej i rozbudowanego lakierniczego stanowiska przygotowawczego są do siebie bardzo podobne. Oba te urządzenia mają w całości lub częściowo okratowaną podłogę z wyciągiem wentylacyjnym. Oba te urządzenia posiadają oświetlenie i górny filtrowany nawiew powietrza przez kratownice sufitu. Gdyby wentylacja takiego stanowiska oparta była o zespół wentylacyjno-grzewczy kabiny lakierniczej, to automatycznie pojawiłaby się możliwość lakierowania w stałej temperaturze i jednoczesnego suszenia lakierów. W procesie przygotowania do lakierowania nie potrzeba ani tak wysokich temperatur, jakie osiąga kabina, ani tak wydajnego systemu wentylacyjnego. Dla potrzeb prac przygotowawczych możliwości grzewczo-wentylacyjne kabiny mogą wynosić połowę tego, co wymagane jest do lakierowania i suszenia. Skoro tak, to jeden zespół wentylacyjno-grzewczy standardowej kabiny może jednocześnie obsługiwać dwa takie stanowiska.
Komentarze (0)