Bardzo często zdarza się jednak, że komora lakiernicza nie tylko jest nieuzasadniona ekonomicznie, ale wprowadza nawet duże ograniczenia w potoku wykonywanych usług lub produkcji. Tak jest w lakierniach, w których trudne jest precyzyjne oszacowanie wielkości lakierowanych elementów i ich ilości, np. w lakierniach mebli, w których obok lakierowania korpusu czy blatu, konieczne jest pokrycie dekoracyjne okuć, wykończeń, listewek i ozdób; w lakierni maszyn budowlanych, gdy ciężar pojazdów jest ogromny, a lakierowanie koparki czy dźwigu wymaga znacznie wyższego pomieszczenia niż typowa kabina. Specjalne kabiny mają swoje specjalne wysokie ceny, a lakierowanie w nich małych pojazdów staje się już nieopłacalne. Przykłady można mnożyć, ale po tych dwóch widać już, że wiele lakierni ma swą indywidualną specyfikę i wymagają one organizacji z otwartą komorą lakierniczą lub wręcz dostosowania całego pomieszczenie dla potrzeb aplikacji i suszenia powłoki. Tak jest także w przypadku lakierni samolotów pasażerskich. Technologia ich lakierowania opiera się o ręczne malowanie przez kilku lakierników ze specjalnie ustawionych rusztowań. Samolot lakierowany jest kawałek po kawałku przez kilka godzin, a nawet dni. Można oczywiście zamówić u producenta specjalistyczną kabinę do tego celu, ale koszt jej zakupu i eksploatacji byłby astronomiczny. Można także podejść do sprawy w sposób indywidualny i sformować lakiernię w jakimś istniejącym hangarze przewoźnika.
Zespół wentylacyjno-grzewczy kabiny ma średnio długość ok. 400 cm i szerokość ok. 120 cm. Dwa stanowiska ze wspólną ścianą działową to szerokości minimum 800 cm (2 x 400), a nawet 900 cm (2 x 450). Gdy zespół wentylacyjny stoi centralnie, to z obu stron tego modułowego układu, poza strefą roboczą pojawiają się dwie wolne przestrzenie 200 x 130 po obu stronach zespołu wentylacyjnego. Przestrzeń ta idealnie nadaje się na umieszczenie w niej małej sprężarki i systemu uzdatniania sprężonego powietrza, a po drugiej stronie jest miejsce na zbiornik z olejem opałowym dla systemu grzewczego. W efekcie cały zintegrowany zespół modułu lakierniczego ma wymiary ok. 900 cm szerokości (po 450 na każde stanowisko) i siedem lub osiem metrów długości w przestrzeni roboczej plus 120 do 150 cm na zespół grzewczo-wentylacyjny ze zbiornikiem i sprężarką. Maksymalnie kompletna dwustanowiskowa lakiernia z minizapleczem technicznym zajmie powierzchnię 900 x 950 cm, tj. 85,5 mkw. Na tej powierzchni, dzięki zastosowaniu zintegrowanych rozwiązań technicznych wykorzystujących funkcje kabiny lakierniczej myjni i stanowisk przygotowawczych, możliwe jest skuteczne przeprowadzenie operacji przygotowania, lakierowania, suszenia, polerowania i mycia. Tak powstała idea zaprojektowania i wykonania urządzenia Modular Integra opartego o podzespoły kabin lakierniczych renomowanych i cenionych producentów. Idealne i tanie rozwiązanie dla małych lakierni. W tym przypadku nie trzeba już rezygnować z nowoczesnych rozwiązań zarządzania energią, czy paliwem, systemów ograniczenia emisji LZO, jeżeli lokalizacja malarni jest kłopotliwa. Całość maksymalnie skoncentrowana na małej powierzchni i... tania zarówno w zakupie, jak i eksploatacji.
Komentarze (0)