Śruty mocznikowe (typ II) to media otrzymywane z żywic mocznikowo-formaldehydowych zaliczane do grupy aminoplastów. Powstają one w wyniku reakcji kondensacji mocznika z formaldehydem zawartym w formalinie. Ulegają one usieciowaniu w środowisku kwaśnym pod wpływem wysokiej temperatury, tworząc bezbarwne tworzywo o gęstości 1,47-1,52 g/cm? i twardości 54-62 Barcola.
Śruty melaminowe (typ III) to media otrzymywane z żywic melaminowo-formaldehydowych zaliczane podobnie jak typ II do grupy aminoplastów. Jest to produkt polikondensacji formaldehydu z melaminą. Gotowy produkt to tworzywo o gęstości 1,47-1,52 g/cm? i twardości 64-72 Barcola. Jest to najtwardsze medium obróbcze z tworzyw sztucznych.
Śruty fenolowo-formaldehydowe (typ IV) to media otrzymywane z żywic fenolowo-formaldehydowych zaliczane do grupy fenoplastów, To jedno z najdawniej znanych tworzyw sztucznych o dużym znaczeniu przemysłowym. Proces jego otrzymywania polega na prasowaniu ciekłych rezoli i sproszkowanych nowolaków w mieszaninie z urotropiną. Otrzymany produkt ma gęstość 1,47-1,52 g/cm? i twardość 54-62 Barcola.
Śruty z poliwęglanu allilowo-glikolowego (typ VI) otrzymywane z tworzywa określanego skrótowo PADC lub CR39. Jest to produkt polimeryzacji węglanu allilu z glikolem dwuetylenowym. Obecność grup allilowych powoduje usieciowanie tworzywa, doprowadzając do powstania duroplastu. Produkt handlowy to stosunkowo miękkie tworzywo o twardości 20 -30 Barcola i gęstości 1,28-1,39 g/cm?.
Komentarze (0)