- Odporność powłoki na zarysowanie
Lakiery do podłóg muszą posiadać dobrą odporność na zarysowanie z uwagi na to, iż są eksploatowane na powierzchniach obciążonych ruchem. W zależności od intensywności tej eksploatacji, powinno się zdefiniować wymagania dla powłok w obiektach mieszkalnych, salach tanecznych czy kręgielniach. Odporność powłoki na zarysowanie bada się przyrządem z rylcem specjalnie ostrzonym, obciążonym ciężarkiem o ustalonej w normie masie, przy którym nie następuje zarysowanie powłoki przesuwającej się pod rylcem. ZUAT-15/VIII.04/2003 wymaga, aby ta odporność na zarysowanie była wyższa niż 200 g, co oznacza, że powłoka nie może zostać przerysowania rylcem przesuwającym się pod obciążeniem co najmniej 200 g. Jak pokazały badania Spektrochemu, na rynku dostępne są lakiery, których powłoki posiadają tę odporność na zarysowanie w granicach nawet 800 g. Jest to kolejny przykład na zaniżenie wymagań stosowanych przez Instytut Techniki Budowlanej do oceny lakierów do podłóg.
- Przyczepność
Przyczepność do podłoża drewnianego bada się za pomocą siatki nacięć. Wykonuje się sześć równoległych nacięć w jednym kierunku, a następnie identyczne sześć nacięć, lecz pod kątem prostym do poprzednich. Odstęp między nacięciami określa norma przedmiotowa. Dla powłok cienkich na twardych podłożach wykonuje się nacięcia w odstępach 1 mm, a dla powłok na miękkich podłożach w odstępach 2 mm i więcej (dla grubych powłok). Na tak przygotowaną siatkę nacięć nakleja się taśmę o znormalizowanej sile klejenia, po czym odrywa się oceniając czy kwadraciki siatki wypadły i czy krawędzie nacięć są poszarpane. W normie PN-EN ISO 2409:1999 przedstawiono graficzne wzory zniszczeń siatki, a zarazem i stopni przyczepności, gdzie 0 oznacza brak uszkodzeń siatki (najlepszą przyczepność), a 5 największe uszkodzenia (najgorszą przyczepność). Normy dla lakierów do podłóg definiują, aby przyczepność oceniania metodą siatki nacięć była nie niższa niż 1 stopień (nacięcia w odległości 2,0 mm). Jest to wystarczające wymaganie, a dla lakierów do innych zastosowań, np. meble, boazeria, normy określają tę przyczepność jako nie mniej niż stopień 2. ZUAT-15/VIII.04/2003 określa wymaganie przyczepności również jako co najmniej stopień 1, jednakże brak informacji na temat odstępów między nacięciami w siatce. Przyczepność powinna być badana do różnych gatunków drewna, np. sosnowego, bukowego, dębowego (jak w ZUAT-15/VIII.04/2003).
Komentarze (0)