Optymalne wykorzystanie zakresu „obrabialności”
System dynamicznej klimatyzacji na podstawie aktualnych parametrów powietrza atmosferycznego (na zewnątrz kabiny) w sposób ciągły oblicza najkorzystniejszą energetycznie wartość zadaną. Podstawą do tych wyliczeń jest tzw. zakres „obrabialności” lakieru podawany przez producenta. Jest to przedział wartości parametrów powietrza i może wynosić np. 22 +/-2°C i 50 do 70% wilgotności względnej. Wewnątrz tego zakresu nie powinniśmy obawiać się o żaden spadek jakości powierzchni podczas natryskiwania lakieru.
Obecny systemy sterujące kondycjonowaniem powietrza wykorzystują jednak statyczną wartość zadaną, która najczęściej znajduje się w środku podanego zakresu. Przy możliwie maksymalnym wykorzystaniu podanych widełek parametrów powietrza, zakres „obrabialności“ lakieru w przytoczonym wcześniej przykładzie wynosić będzie od 20 do 24°C oraz od 50 do 70% wilgotności względnej. Poprzez sztywne ustalanie wielkości zadanych zaprzepaszczona zostaje szansa na oszczędność energii, jaką dawałoby wykorzystanie tego zakresu. System dynamicznej regulacji klimatyzacji wykorzystuje właśnie ten fakt, realizując możliwie maksymalną oszczędność energii.
Oszczędność również podczas chłodzenia
Do programu wprowadza się dane dotyczące zakresu warunków klimatycznych, w którym możliwy jest natrysk lakieru bez strat na jakości. Program bierze pod uwagę również pewien margines bezpieczeństwa, który można regulować. Pozwala on zapobiec sytuacji, w której rzeczywista wartość parametrów powietrza w kabinie wykroczyłaby poza ustawiony zakres. Wielkość marginesu bezpieczeństwa ustawiana jest zależnie od dokładności regulacji systemu nawiewu oraz wrażliwość farby na granicy zakresu „obrabialności”.
Aktualne parametry powietrza atmosferycznego (na zewnątrz) - temperatura oraz wilgotność – rejestrowane są przy pomocy dodatkowo zainstalowanego sensora i przekazywane do komputera. Na podstawie tych pomiarów wyliczana jest chwilowo najkorzystniejsza energetycznie wartość zadana dla klimatyzacji powietrza w kabinie, a następnie przekazywana do urządzeń regulujących powietrze dopływowe. W przeciągu dnia zadana wartość na bieżąco dostosowywana jest do ciągle zmieniających się warunków powietrza zewnętrznego. Oszczędność energii wzrasta wraz z zaawansowaniem technologicznym klimatyzacji powietrza wlotowego. Przy konfiguracji instalacji z systemem chłodzącym, podczas procesu chłodzenia uzyskać można podobne oszczędności mocy jak przy procesie ogrzewania. Poniżej przeprowadzone są dokładne wyliczenia na dwóch przykładach – dla procesu ogrzewania/nawilżania powietrza oraz dla procesu schładzania/osuszania powietrza:
Komentarze (1)