Zagadnienie zwilżalności przyczepności powłok antykorozyjnych do podłoża
Powierzchnia podłoża zabezpieczanego antykorozyjnie w stosunku do całego detalu stanowi niewielką jego część. Jednak „nigdzie tak mało nie znaczy tak wiele, jak warstwa wierzchnia jej powierzchnią dla jakości przedmiotu obrabianego”. [1]
Na przyczepność powłoki ochronnej do podłoża mają wpływ różnorodne czynniki pokazane tablicy 1. Do kompleksowej charakterystyki warstwy wierzchniej należą: profil chropowatości, widok powierzchni powiększeniu, zgład metalograficzny, wygląd przekroju prostopadłego materiału, rozkład powierzchniowy twardości rozkład naprężeń wgłębnych powierzchni [3].
Warstwa wierzchnia jest zbiorem punktów materialnych zawartych między jego powierzchnią zewnętrzną powierzchnią umowną, będącą granicą zmian wartości cech stref podpowierzchniowych powstałych wyniku oddziaływań zewnętrznych. Pozostałą część elementu nazywa się rdzeniem. sensie normatywnym warstwę wierzchnią zdefiniowano następująco: warstwa wierzchnia jest to zewnętrzna warstwa przedmiotu powstała wyniku działania na przedmiot procesów fizycznych lub chemicznych, jakościowo lub ilościowo różniąca się od materiału rdzenia. Stan warstwy wierzchniej warunkuje energię swobodną powierzchni ciała stałego, która ma istotny wpływ na przyczepność powłok ochronnych klejów oraz innych właściwości powierzchni, jak na przykład: twardość powierzchniową, skłonność do utleniania się (rdzewienia) erozji oraz zdolność do przyjmowania odpowiedniej jakości smarowania, ważnych zwłaszcza przy tarciu granicznym. Wytrzymałość eksploatacyjna elementów maszyn, ujmująca sumarycznie wytrzymałość objętościową powierzchniową jest zatem ściśle związana własnościami warstwy wierzchniej. Dlatego też stosuje się różnorodne sposoby technologicznego eksploatacyjnego tworzenia warstwy wierzchniej, oparte na nowych sposobach obróbki wiórowej, powierzchniowej (strumieniowo-ściernego chropowacenia, utwardzania dynamicznego zwanego kulowaniem, szlifowania, polerowania), obróbki plastycznej, obróbki elektrochemicznej itp. [4]
Zjawiska powstające na powierzchni metali
Aby uzmysłowić sobie, jaka jest budowa obrabianej strumieniowo-ściernie powierzchni, przedstawiam jej własności strukturę. Powierzchnia obrabiana strumieniowo-ściernie przed nakładaniem powłok ochronnych nosi nazwę warstwy wierzchniej.Opis możliwej postaci warstwy wierzchniej przedstawia rysunek nr 3.
Komentarze (0)