Stopień P2 – wymaga usunięcia luźnych odprysków spawalniczych, nieregularnych ostrych nierówności lica spoiny, rozwarcie porów spoinowych, stępienia lub zaokrąglenia ostrych krawędzi narożników.
Stopień P3 – usunięcie odprysków spawalniczych za wyjątkiem wtopionych, lico spoiny wolne od nierówności widocznych porów, stępienie lub zaokrąglenie ostrych krawędzi narożników.
Wyroby przeznaczone do powszechnego użytku mające mieć wygląd estetyczny, niezależnie od atmosfery, której są eksploatowane wykonuje się klasie P-3.
- Zmycie odtłuszczenie powierzchni przed obróbką.
Zarówno nowy wyrób czy konstrukcja, jak podlegający renowacji winien być całości lub miejscowo (zależnie od stopnia zabrudzenia powierzchni) umyty przed obróbką strumieniowo-ścierną, aby nie roznosić czasie tej obróbki miejscowych zabrudzeń zatłuszczeń powierzchni smarami, cieczami obróbkowymi itp. substancjami na większą powierzchnię. Mycie ma za zadanie usunięcie wszelkich zabrudzeń zwłaszcza tłuszczy, zaoliwień, płynów technologicznych smarów oraz soli rozpuszczalnych. Mycie najlepiej wykonywać przy użyciu zimnej lub cieplej wody pod ciśnieniem rzędu 20 MPa (200 barów lub więcej) ewentualnym małym dodatkiem środka powierzchniowo czynnego niewymagającego operacji jego spłukiwania. Widoczne miejscowe zanieczyszczenia olejowe smarem najlepiej przed myciem usunąć przy użyciu rozpuszczalnika pędzla oraz zbierać, jeśli to możliwe rozcieńczony tłuszcz przed odparowaniem rozcieńczalnika przy użyciu szmat lub czyściwa. Woda natomiast, zwłaszcza pod wysokim ciśnieniem, jako jedyna skutecznie usuwa zanieczyszczenia jonowe soli rozpuszczalnych zwłaszcza chlorków, siarczanów oraz jony żelaza, które katalizują elektrochemiczne procesy powstawania rdzy podpowłokowej chwilą dotarcia poprzez powłokę ochronną sposób osmotyczny wilgoci do podłoża. Powstała ten sposób rdza pod powłoką, na skutek znacznego, bo siedmiokrotnego zwiększenia objętości produktów korozji odrywa powłokę od podłoża nawet ją uszkadza, intensyfikując ten sposób korozję stężeniową. Nawet najczystsze ścierniwa, takie jak elektrokorund czy karborund, mogą nieco obniżyć stężenie istniejących jonów rozpuszczalnych, ale całkowicie ich nie usuwają. Śruty, uważane za ścierniwa czyste, pozostawiają na powierzchni wbite powierzchnię oczyszczaną niedające się usunąć przez zmiatanie lub zdmuchiwanie ziarenka rozbitego śrutu, podwyższając 700% stężenie aktywnego żelaza na powierzchni, które na skutek szybkiego korodowania atmosferze przemysłowej już po kilku godzinach manifestują swoją obecność powstaniem rdzy nalotowej, na rozwiniętej niepoddanej pasywacji powierzchni.
Komentarze (0)