Artykuły branżowe

Zazwyczaj w instalacji z aplikatorem tarczowym transport elementów odbywa się po pętli w kształcie litery omega, w środku której umieszczony jest rozpylacz. - Korzyści płynące z systemu tarczowego wynikają z powolnego i stałego nakładania powłoki lakierniczej, jej dużej gęstości przy równoczesnej wysokiej wydajności procesu – wyjaśnia Goldmann, argumentując wybór powyższego rozwiązania.

- Ponadto, metoda ta charakteryzuje się maksymalnym współczynnikiem sprawności, zaś przy zastosowaniu rozpylacza tarczowego wszystkie problematyczne obszary można bardzo dobrze polakierować.

W przypadku zmiany wymogów względnie warunków brzegowych powyższą koncepcję będzie trzeba przemyśleć na nowo, jak to przedstawiono poniżej.

Wielokrotna zmiana koloru lakieru wymaga nowej koncepcji

Jeśli jednak w tej samej instalacji lakierniczej ma być stosowana większa ilość kolorów, którymi mają być lakierowane zderzaki, wówczas aplikacja za pomocą rozpylacza tarczowego nie bardzo spełnia swoje zadanie, gdyż odcinki przewodów, którymi doprowadzany jest lakier są zbyt długie. Wynika to z tego, że technologia dozowania uzależniona jest od systemu transportowego elementów do lakierowania, który umieszczony jest ponad kabiną. Taki układ powoduje wydłużenie czasu zmiany lakieru i zwiększenie jego strat.

- W tym przypadku właściwym wyborem jest proces aplikacji, w którym lakier nakładany jest za pomocą rozpylacza dzwonowego umieszczonego na podnośniku – wyjaśnia Johannes Ott, również pracownik działu sprzedaży firmy LacTec. - Przy nakładaniu powłoki za pomocą rozpylacza dzwonowego zmiana koloru lakieru jest daleko mniej skomplikowana niż w przypadku zastosowania aplikacji za pomocą rozpylacza tarczowego, gdyż odpadają zarówno jałowy przebieg przez kabinę, jak i pętla w kształcie litery omega. Przy tej technologii aplikacji zespół dozujący znajduje się na podnośniku w pobliżu rozpylacza.

W przypadku aplikacji przy użyciu rozpylacza tarczowego pętla „omega” stanowi wymóg. Jej obwód wynosi każdorazowo około 3,6 m przy średnicy około 1,2 m. Czas biegu jałowego wynosi 1,2 minuty przy szybkości taśmociągu rzędu 3 m na minutę. Na zmianę koloru lakieru w przypadku instalacji z rozpylaczem tarczowym potrzeba około 2 minut, gdyż aplikację można rozpocząć dopiero po zakończeniu biegu jałowego przez kabinę. A zatem całkowity czas wymiany lakieru wynosi 3,2 minuty. W wyżej opisanym przykładzie, przy każdej zmianie koloru spadek zdolności przerobowej instalacji zmniejsza się o 32 elementy. Jest więc spory. Ponieważ przy aplikacji rozpylaczem w kształcie dzwonu pętla „omega” odpada, odpada tym samym stosownie długotrwały bieg jałowy potrzebny do pokonania wspomnianej pętli. - Zmiany koloru lakieru można dokonać w ciągu minuty – stwierdza Ott. - W tym przypadku zdolność przerobowa instalacji spada jedynie o około dziesięć elementów, a więc o mniej niż jedną trzecią w stosunku do metody z zastosowaniem rozpylacza tarczowego. Jeśli w instalacji stosowanych jest wiele kolorów lakieru, wówczas sporo przemawia za rozpylaczem dzwonowym.