Przygotowanie powierzchni ocynkowanej przed malowaniem proszkowym
W celu uzyskania powłoki o wysokiej jakości, warunkiem koniecznym, choć niewystarczającym, jest odpowiednie przygotowanie powierzchni przeznaczonej do malowania. Podłoże ocynkowane powinno być pozbawione luźno związanych produktów korozji cynku, smarów, olejów i innych zanieczyszczeń. Zgodnie z normą PN-EN ISO 12944-4, przygotowanie powierzchni ocynkowanych zanurzeniowo zależy od tego czy są to powierzchnie bezpośrednio po cynkowaniu, czy sezonowane [1]. Powierzchnia niesezonowana powinna być wolna od wszelkiego rodzaju uszkodzeń czy wad. W przypadku ich wystąpienia, powierzchnię cynku należy naprawić w takim stopniu, który zapewni ochronę barierową powierzchni stali. Należy również usunąć zanieczyszczenia z powierzchni ocynkowanych zanurzeniowo, tj. smar, olej, pozostały topnik lub materiały służące do znakowania wyrobów. Podczas sezonowania na powierzchni powłoki cynkowej może tworzyć się warstwa produktów korozji cynku w postaci słabo związanych tlenków i soli (biała rdza). Skład zgorzeliny w dużej mierze zależy od rodzaju środowiska korozyjnego. Na powierzchni mogą się również gromadzić różnego rodzaju zanieczyszczenia. Dlatego też powierzchnie takie przed malowaniem wymagają szczególnych zabiegów. Wybór metody przygotowania powierzchni zależy od rodzaju i wielkości zanieczyszczenia. Możliwe jest stosowanie czystej, gorącej wody zawierającej środek powierzchniowo czynny i dokładne zmycie całej powierzchni z użyciem syntetycznej włókniny z osadzonym ścierniwem. Do bardziej zabrudzonych elementów można użyć oczyszczania gorącą wodą pod ciśnieniem, parą wodną lub omiatania ścierniwem. Dobrą metodą przygotowania powierzchni przed malowaniem proszkowym jest też nanoszenie powłok konwersyjnych, np. fosforanowych.
Pomimo zastosowania odpowiednich metod przygotowania powierzchni, odpowiedniego doboru farb proszkowych oraz przestrzegania instrukcji technologicznych, czasami na powierzchni powłok duplex pojawiają się wady. Występują one w postaci pinholi – małych dziurek podobnych do nakłucia szpilką – lub większych pęcherzy. Mogą one prowadzić do powstawania nieszczelności powłoki malarskiej. Nieszczelność ta, poza spadkiem dekoracyjności powłoki, powoduje również zmniejszenie odporności korozyjnej i trwałości całego systemu ochronnego. W przypadku przebicia występującego aż do powierzchni cynku powłoka malarska nie będzie stanowić dodatkowej ochrony barierowej dla stali (rys. 1). Tworzenie się pinholi i pęcherzenie powłoki może być wynikiem wydzielania gazu uwalnianego w trakcie utwardzania zewnętrznej warstwy farby proszkowej w podwyższonej temperaturze. Przyczyny powstawania pęcherzyków gazu nie zostały jednak dotychczas w pełni wyjaśnione i istnieje wiele poglądów na ten temat.
Komentarze (0)