Metoda oceniająca efekt blaknięcia według specyfikacji GSB
Pięć płatków kosmetycznych o średnicy 5 cm kładzie się na pomalowanym panelu, który ma być testowany. Następnie płatki nasącza się wodą demineralizowaną w ilości 1,5 ml (+/-0,1 ml), przykrywa szkiełkiem od zegarka i uszczelnia taśmą. Tak przygotowaną próbkę wkłada się do pieca i trzyma przez 4 h (+/-5 min) w temperaturze 58°C (+/-2°C). Po 4 h próbkę wyjmuje się z pieca i pozostawia do wystygnięcia przez około 15 min. Następnie zdejmuje się szkiełko od zegarka i próbkę poddaje się kondycjonowaniu w temperaturze pokojowej przez 20 godzin (+/-2h). Po 20 h określa się deltę E między powłoką mającą kontakt z wodą a powłoką niepoddaną kontaktowi z wodą. Metoda użyta do określenia delty E to ISO 7724-3/1984 (spekularność wykluczona).
Techniki zastosowane przy rozwiązaniu problemu blaknięcia nie wpływają negatywnie na ogólne właściwości systemu malującego. Odporność na promieniowanie UV była sprawdzana za pomocą testu przyśpieszonego starzenia.
Podsumowanie
Przeprowadzono wiele badań w celu zidentyfikowania i rozwiązania problemu blaknięcia. Klasyczne rozwiązania (chemiczna natura systemu wiążącego, gęstość sieciowania, rodzaj wypełniaczy) okazały się nie całkiem skuteczne. To zaproponowane przez ST Powder Coatings sięga źródła problemu, znacznie redukuje zjawisko odbarwienia przy zachowaniu klasycznego systemu poliester/HAA (klasycznego z punktu widzenia relacji między żywicą, utwardzaczem i rodzajem użytych wypełniaczy).
2 Testy były przeprowadzone w laboratorium ST Powder Coatings
3 http://www.aital.eu/dmdocuments/art%20finale%20macchie.pdf
4 http://www.gsb-international.de/files/pdfs/qualitaetsrichtlinien/GSB%20QR%20AL%20631%20ST%20663%20%202013%2005%20-%20en.pdf (16 Resistance to Moisture)
ST Powder Coatings
Fapro Sp.j.
Komentarze (0)