Emisja substancji w lakierniach i jej wpływ na środowisko
W poprzednim artykule w „Lakiernictwie Przemysłowym” nr 2(70)/2011 omawiałam rodzaje emitowanych substancji podczas impregnowania i lakierowania drewna. Tym razem zajmę się rodzajem emitowanych substancji z lakierni służących do powlekania metali i do obróbki wykończeniowej pojazdów. Obróbka taka odbywa się najczęściej w kabinach lakierniczo-suszących, po uprzednim przygotowaniu powierzchni poddawanej lakierowaniu w zorganizowanej strefie przygotowawczej.
Podczas stosowania farb epoksydowych chemoodpornych i poliuretanowych z zastosowaniem utwardzaczy i rozcieńczalników, takich jak aceton, benzyna ekstrakcyjna i rozcieńczalnik nitro, występuje najczęściej emisja różnych rodzajów substancji (patrz tab. 1).
Rodzaje emitowanych substancji z kabin lakierniczych
Emisja podczas stosowania lakierów bazowych wodorozcieńczalnych to głównie emisja 2-botoksyetanolu [butyloglikolu]. Natomiast rodzaje emitowanych substancji podczas stosowania lakierów bezbarwnych lub rozcieńczalnikowych to głównie te przedstawione w tab. 3.
Emitowane są również substancje, dla których nie zostały określone w Polsce wartości odniesienia. Są to: octan 2-metoksy-1-metyloetylu, octan 2-butoksyetylu, 5-metyloheksan-2-on, heptan-2-on, estry. Zaznaczam, że mimo to podlegają opłacie za korzystanie ze środowiska. Do czyszczenia narzędzi (pistoletów natryskowych) stosowany jest często rozcieńczalnik nitro (różnych producentów). Rozcieńczalnik ten zawiera przeważnie aceton i ksylen (lub toluen). Największy udział ww. emisji ma ksylen, octan butylu, węglowodory aromatyczne, aceton i styren. Preparaty zawierające ww. substancje są produktami łatwopalnymi [R10]. Ich opary są cięższe od powietrza i mogą tworzyć mieszaniny wybuchowe z powietrzem. Gromadzą się przy powierzchni ziemi i w dolnych partiach pomieszczeń. Są szkodliwie działającymi przez drogi oddechowe [R20], powodujące wysuszanie lub pękanie skóry [R66], ich pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy [R67]. Działają szkodliwie na organizmy wodne i mogą powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym [R52/53]. W związku z powyższym, przy znacznych stężeniach par może wystąpić podrażnienie, zaczerwienienie i łzawienie oczu oraz może nastąpić skażenie skóry. Natomiast wdychanie par o dużym stężeniu może spowodować uczucie zmęczenia, osłabienie, senność, bóle i zawroty głowy, kaszel lub urywany oddech.
Komentarze (0)