C - stal, która składowana jest na tyle długo, że zendry już nie ma i jest równomiernie pokryta produktami korozji. Korozja jest jednak na tyle "łagodna", że nie występują widoczne wżery (fot. 4).
D - stal skorodowana z wyraźnymi wżerami (fot. 5).
Norma PN EN ISO 8501-1 przewiduje następujące stopnie czystości podłoża w zależności od stanu wyjściowego:
W tabeli nr 1 podano co oznaczają te symbole.
W normie PN-EN ISO 8501-1 przedstawiono wzorce przygotowania podłoża dla wszystkich stanów wyjściowych (A, B, C i D). Pokazano też różnice w przygotowaniu podłoża przy użyciu kilku wybranych ścierniw. Podane w naszym artykule przykłady fotograficzne mają dać jedynie ogólne pojęcie o różnicach w stopniu przygotowania podłoża i mam nadzieję, że pomogą tym, którzy do normy nie mają dostępu, nie mogą jednak jej zastępować.
Sprawdzenie stopnia czystości pod kątem zgodności z wybranym wzorcem normy PN-EN ISO 8501-1 to tylko jedna z czynności, która powinna poprzedzić proces malowania. Inne ważne czynności to kontrola:
- stopni przygotowania spoin, ostrych krawędzi i innych obszarów z wadami powierzchni (norma PN ISO 8501-3);
- ocena pozostałości kurzu (norma PN-EN ISO 8502-3);
- innych zanieczyszczeń mogących mieć wpływ na przyczepność i trwałość powłok malarskich
Zajmiemy się tymi zagadnieniami w kolejnym artykule.
Michał Jaczewski
/malow_006.jpg){kind=link}
Komentarze (2)