Rozdzielność systemów zasilania w farbę podkładową i nawierzchniową
System zasilania w materiał malarski również składa się z dwóch odrębnych podsystemów do każdego typu nakładania powłoki malarskiej. W linii malowania podkładem stosuje się trójskładnikową farbę na bazie wody. Jej przygotowanie odbywa się w mieszalni farb w wielkogabarytowych kontenerach o pojemności tysiąca litrów podkładu i utwardzacza. Podczas gdy podkład transportowany jest do dozowników zainstalowanych na robotach malarskich, w systemie cyrkulacji, to utwardzacz oraz wodę demi doprowadza się przewodem promieniowym. Te trzy składniki zostają wymieszane przy pomocy pomp dozujących, znajdujących się bezpośrednio na przegubach (Wrist) robotów malarskich i aplikowane za pomocą pneumatycznych rozpylaczy (typ LZ2088). Lakier nawierzchniowy to również materiał trójskładnikowy. Podawany jest z mieszalni farb, w której składowany jest w 200-litrowych zbiornikach. System dozowania i aplikacji lakieru nawierzchniowego ma podobną budowę do systemu zasilania podkładem. Wszystkie parametry konieczne do pracy systemu podawania materiału malarskiego, można ustawić lub zmienić na każdej z centralnych stacji roboczych jak również na każdym komputerze wizualizującym proces. W ramach tzw. strategii awaryjnej obie linie malarskie dodatkowo wyposażone są w dwa ręczne stanowiska malarskie na wypadek awarii robotów. Oba stanowiska mają kompletny system dozujący i aplikujący.
Modułowa koncepcja programów aplikacyjnych robotów
Ze względu na dużą ilość wariantów części przeznaczonych do malowania oraz na zróżnicowaną wielkość obiektów, poszukiwano technologii umożliwiającej zminimalizowanie kosztów tworzenia programów malarskich. Ważne było, aby przykładowo uwzględniała ona malowanie układów hamulcowych w postaci hamulców bębnowych i tarczowych, a także malowanie skrzyń rozdzielczych do osi pojazdów z napędem na wszystkie koła oraz do indywidualnych napędów osi, za każdym razem w zróżnicowanych wymiarach. Programy należało dostosować do innych wariantów powstałych przez dokręcanie, np. cylindrów hamulcowych czy retarderów, również każdorazowo w innych wymiarach.
Kolejnym celem była realizacja malowania zarówno osi zleconych przez klientów, jak też malowania do potrzeb części zamiennych. Rozwiązaniem tak kompleksowego zadania stała się modułowa budowa programów malarskich, tzn. program dla każdego wariantu osi składa się z kilku różnych programów malarskich dla danego komponentu. Program malarski do powlekania danego wariantu osi jest tym samym kombinacją programu dla układu hamulcowego, programu dla korpusu osi i programu dla przekładni osiowej.
