Zakonserwowane blachy zostały poddane badaniu w atmosferze o stałej zawartości wody kondensacyjnej (test wg DIN EN ISO 6270-2 CH), z lewej po 408 h od zastosowania 10% CUSTOS, z prawej po 24 h bez zastosowania CUSTOS.
Wykorzystanie rozpuszczalników jako środków czyszczących ma długą historię. Niegdyś tego rodzaju produkty stosowano niemal w nieograniczonym stopniu, co pozwalało na wykorzystanie ich wszystkich zalet, jak np. bardzo szybkie schnięcie bez dodatkowego zużycia energii czy też bardzo dobry efekt czyszczenia już po krótkim czasie działania. W tym okresie nie było w ogóle konieczności zwracania uwagi na powstające emisje lotnych związków organicznych. Spora liczba zaostrzonych przepisów ustawodawczych (np. 31.BImSchV = dyrektywa VOC) spowodowała, że drastycznej redukcji musiały ulec nie tylko emisje punktowe, ale i dyfuzyjne. Tym samym w dużym stopniu ograniczono stosowanie rozpuszczalników w przestrzeni otwartej.
Do wyboru są następujące rozpuszczalniki czyszczące, np. Nikutex 2003 (modyfikowany alkohol) do obmywania z wodnych emulsji, Haku 1025-921 (węglowodór) do olejów obróbkowych, jak również Nikutex 2302 do zintegrowanego oczyszczania z olejów obróbkowych i wodnych emulsji. W przypadku tego rodzaju oczyszczania wciąż jeszcze obowiązuje zasada "podobne rozpuszcza się w podobnym".
Komentarze (0)