Właściwości mechaniczne utwardzonej farby proszkowej i metody badań
W poniższym artykule chciałbym przedstawić przyczyny powstawania problemów związanych z właściwościami mechanicznymi powłoki malarskiej po utwardzeniu, jak również podstawowe i najbardziej popularne metody badań właściwości mechanicznych w warunkach laboratoryjnych.
Wśród wielu problemów pojawiających się w malarniach proszkowych są kwestie związane z parametrami mechanicznymi powłoki malarskiej. W artykule tym pokrótce przedstawimy skąd biorą się te problemy, jak również opiszemy laboratoryjne metody badań.
Na właściwości mechaniczne utwardzonej powłoki lakierniczej mają wpływ następujące czynniki:
1. receptura,
2. przestrzeganie reżimu technologicznego,
3. przygotowanie powierzchni.
Jeżeli którykolwiek z wyżej wymienionych czynników nie jest prawidłowy, jest prawdopodobieństwo, że powłoka malarska po utwardzeniu nie będzie spełniała wymagań dotyczących wytrzymałości mechanicznych. Aby farba spełniała właściwości mechaniczne, po pierwsze, musi być spełniony warunek prawidłowej receptury. Prawidłowa receptura oznacza odpowiedni stosunek żywicy do utwardzacza. Jeżeli ilość utwardzacza jest za mała w stosunku do żywicy lub za duża, farba nie ma właściwości mechanicznych. Następnym elementem jest przestrzeganie reżimu technologicznego, tzn. czasu i temperatury wygrzewania czy też wypalania farby na detalu. Należy pamiętać o tym, że temperatura i czas dotyczą zawsze, jeżeli chodzi o piece konwekcyjne (w większości stosowanych w malarniach), temperatury detalu.
W procesie produkcyjnym farb proszkowych przywiązuje się dużą wagę do sprawdzania właściwości mechanicznych. Głównymi metodami dla sprawdzenia właściwości mechanicznych to:
1. odporność na uderzenie,
2. elastyczność,
3. twardość ołówkowa,
4. przyczepność.
Komentarze (0)