Artykuły branżowe

Niestety, do tej pory niektóre kraje unijne, pomimo obowiązywania od wielu lat Euroklas (europejski system klasyfikacji wyrobów budowlanych, który dotyczy również reakcji na ogień), wydają klasyfikacje według starych norm narodowych. Również na naszym rynku pojawiają się produkty, tym lakiery ogniochronne do drewna, którymi dostarczane są klasyfikacje niezgodne Euroklasami. Stąd można spotkać dokumenty klasyfikacyjne według normy niemieckiej, brytyjskiej, włoskiej, czy hiszpańskiej. Należy całą stanowczością podkreślić, że tego typu dokumenty nie były nie są uznawane Polsce.

Skupmy się na tzw. lakierach ogniochronnych, które wykazują zadowalające cechy użytkowe. Są to zazwyczaj cykle rozpuszczalnikowe poliuretanowe dodatkiem związków charakterze ogniochronnym, np. fosforoorganicznych. Klasyfikacje zakresie reakcji na ogień takich lakierów są niekiedy zaskakująco pozytywne – Euroklasa B-s2,d0. Czytając taką klasyfikację można nie zauważyć, że norma zużycia podana jest gramach suchej powłoki na m2 powierzchni, np. 220 g/m2 taką ilość należy nałożyć dwóch warstwach. Jakież jest nasze zdziwienie, gdy przeliczając ww. gramaturę na ilość mieszanki lakierniczej, którą należy nałożyć, aby po wyschnięciu uzyskać łącznie 220 g/m2 okazuje się, że trzeba nanieść około 1 kg/m2. Czy jest to możliwe dwóch warstwach przy czasie wypływu tej mieszanki mierzonym kubkiem Forda 4 równym 22 s? Otóż nie – należy wykonać co najmniej 4 warstwy. Czy producent lakieru świadomie wprowadza błąd klientów? Należy tutaj podkreślić, że norma zużycia lakieru jest jedną najważniejszych informacji zawartych klasyfikacji, gdyż właśnie taka ilość lub większa zapewnia uzyskanie wymienionej niej Euroklasy.

Następnym zagadnieniem, które może prowadzić do popełnienia błędu po lekturze klasyfikacji jest zastosowane podłoże. Zdarza się, że jest to płyta MDF, czyli świetle normy PN-EN 13238 nie jest to podłoże standardowe. Jest to podłoże rzeczywiste należy pamiętać, że klasyfikacja dotyczy tylko lakieru nałożonego na płytę MDF określonych parametrach nie można jej przenosić na drewno lub inne materiały drewnopochodne. Opis podłoża powinien zawierać dane grubości, gęstości oraz Euroklasie określonej na podstawie badań. Niestety, niektórych klasyfikacjach takiej informacji nie można znaleźć lub znajduje się ona przedostatnim punkcie dokumentu pt. „Zakres zastosowania”. tutaj też może nas spotkać niespodzianka. Lakiery często badane są na płytach ognioodpornych Euroklasie B-s2,d0, klasyfikacji nie ma jednoznacznego stwierdzenia, że podłożem była płyta ognioodporna. Podana jest tylko Euroklasa. Może się okazać, że klasa podłoża jest taka sama jak lakieru, którego ta klasyfikacja dotyczy. Oznacza to, że badany lakier, tak naprawdę nie ma wpływu na stopień palności materiału, na którym został zastosowany. Trudno tym momencie określać ten produkt mianem lakieru ogniochronnego. Osoba mniej wnikliwa i/lub słabo zorientowana temacie może tego zwyczajnie nie zauważyć, zastosowanie takiego lakieru na zwykłej płycie MDF, wiórowej lub sklejce grozi tym, że pomalowany element będzie materiałem łatwo zapalnym. Prawdziwy problem powstaje trakcie odbioru technicznego.