- magazynów, rurociągów i zbiorników;
- kadłubów statków, pojazdów mechanicznych i transportu kolejowego, łusek naboi;
- mostów, doków, obiektów budowlanych i urządzeń technologicznych;
- budowli hydrotechnicznych.
System umożliwia:
- usuwanie zendry (zgorzeliny) hutniczej, rdzy nalotowej i wżerowej;
- usuwanie brudu z cementu i betonu;
- usuwanie starych tynków, farb, wapna z elewacji budynków i innych powierzchni;
- stanowi wysokiej jakości przygotowanie starych powierzchni betonowych do uzupełnienia nowym betonem;
- wykonywanie czyszczenia bloków kamiennych i powierzchni wykonanych z kamienia naturalnego przed osiągnięciem końcowego wykończenia powierzchni;
- czyszczenie powierzchni dróg startowych lotnisk.
Charakterystyka i zalety
- wysoka wydajność i moc czyszczenia
- zużycie ścierniwa do 1/4 ilości tradycyjnego piaskowania
- mniejsza emisja pyłów
- łatwe usuwanie powłok trudnych i grubych: powłok metalowych, galwanizowanych, gumowych, ceramicznych, poliuretanowych, epoksydowych z płatkami szklanymi
- nie wymaga wstępnego ręcznego ani mechanicznego czyszczenia
- suszy mokre powierzchnie, usuwa oleje, tłuste zabrudzenia i smary
- drobne ścierniwo daje regularny profil powierzchni. Poprawia przyczepność powłok ochronnych
- doskonale przygotowuje powierzchnię do metalizacji natryskowej
- pistolet jest trwały, zwarty, mobilny i szybki oraz łatwy do instalacji
Termiczny strumieniowo-ścierny system jest uniwersalny, przenośny i łatwy w eksploatacji. Ze względu na te zalety, operacje takie można wykonać w zakładzie w komorach, kabinach i pomieszczeniach wentylowanych, jak i na zewnątrz. Nie nadaje się przy dużych odległościach od źródeł zasilania. Stosowane ścierniwa to: żużle odpadowe (szlaki) pomiedziowe, paleniskowe, pomiedziowe itp., granat almandynowy (Garnet), oliwin, hematyt, tlenek aluminium (elektrokorund), śruty staliwne, żeliwne i cięte z drutu, kulki szklane i ceramiczne.
Dysze do termicznej obróbki strumieniowo-ściernej powierzchni
Dysze do termicznej obróbki strumieniowo-ściernej są zbliżone do dysz stosowanych w metalizacji natryskowej typu HVOF i HVAF a nie do konwencjonalnej pneumatycznej obróbki strumieniowo-ściernej. Bardzo istotnym zagadnieniem w technologii termicznej obróbki strumieniowo-ściernej powierzchni jest dysza, jej wewnętrzne wymiary, proporcje długości i średnic poszczególnych odcinków na wejściu i wyjściu z dyszy oraz kąty wejścia oraz wyjścia strumienia ściernego, mające kapitalne znaczenie dla dynamiki wylotu ziaren ściernych i stopnia równomierności ich rozmieszczenia w strumieniu. Drugim istotnym zagadnieniem jest rodzaj materiału wewnętrznej części dysz, gdyż muszą one obok wysokiej odporności na ścieranie, dodatkowo wykazywać dobre parametry odporności na wysokie temperatury i oddziaływanie szoku termicznego (hartowania) oraz uderzenia. Ten wymóg wyeliminował najlepsze materiały stosowane do produkcji dysz dla konwencjonalnej obróbki strumieniowo-ściernej, jakim są węgliki boru i sialon. Długotrwałość procesu termicznej obróbki strumieniowo-ściernej wymaga chłodzenia dyszy. Najskuteczniejszym chłodzeniem jest powietrze a nie woda.
Komentarze (0)