Odporność na zarysowania oznacza się za pomocą ołówka według normy: PN-EN ISO 15184. W normie tej ustalono odporność powierzchni powłoki lakierowej na zarysowania lub powstanie innych uszkodzeń w wyniku działania ołówka z grafitem o ustalonych wymiarach kształcie i twardości, przesuwanego wzdłuż powierzchni. Zarysowanie ołówkiem prowadzi do uszkodzeń zdefiniowanych w następujący sposób: odkształcenie plastyczne – ciągłe wgniecenia powłoki lakierowej bez pęknięcia oraz pęknięcie kohezyjne, gdzie ma miejsce obecność widocznej rysy lub pęknięcie powierzchni powłoki lakierowej, po czym materiał został oderwany od powłoki lakierowej. Dla farb proszkowych twardość ołówkowa mieści się w zakresie 1H – 4H. Powyższe badania są przeprowadzane dla każdej partii produkcyjnej. Wyniki badań są umieszczone w Karcie Technicznej.
Dla farby proszkowej wykonuje się również badania dodatkowe. Jednym z najważniejszych badań jest badanie w naturalnych warunkach atmosferycznych. Stosowane jest ono do oznaczenia odporności powłok lub systemów powłokowych na promieniowanie słoneczne i warunki atmosferyczne. Badanie te prowadzone są dla farb przeznaczonych na zewnątrz, czyli dla farb poliestrowych. Farby te mają odpowiednio dobrany rodzaj spoiwa, czyli żywicę z utwardzaczem oraz pigmenty. Pigmenty przeznaczone do farb zewnętrznych charakteryzują się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne. Bardzo istotną rolę w składzie farb stanowią wypełniacze oraz woski ochronne. Badania prowadzone są w oparciu o normę PN-EN ISO 2810 „Farby i lakiery. Powłoki w naturalnych warunkach atmosferycznych”. W trakcie ekspozycji prowadzimy ocenę zniszczeń, czyli odchylenie w czasie barwy oraz stopień zmiany połysku (kredowanie). Badania te są miarodajne, ale wymagają, niestety, długiego czasu. Przyspieszone badania prowadzimy w komorze starzeniowej. Pozwala to na szybkie polepszenie układów i wybranie optymalnych rozwiązań, co zapewnia wysoką jakość farb.
Komentarze (0)