Test przeprowadzono na stali z następującym przygotowaniem powierzchni:
- fosforowanie żelazowe - 3-strefowe przygotowanie powierzchni
- fosforowanie cynkowe - wolna od chromu pasywacja na bazie tytanu i cyrkonu
- obróbka strumieniowa ze stopniem czyszczenia Sa 2,5 według DIN EN ISO 8501-1, profil chropowatości 30-40 µm.
Tabela 1. Zarys sprawdzonych systemów farb proszkowych na bazie poliestrów.
W tabeli 2 przedstawiono wyniki, które wyraźniej pokazują zalety i wady zależne od użytego systemu.
Wyniki, w zależności od przygotowania powierzchni, dają się podsumować następująco:
- na stali po obróbce strumieniowej, w układzie jednowarstwowym, nie można osiągnąć kategorii C4. Tutaj należałoby zastosować system dwuwarstwowy składający się z podkładu epoksydowego i z poliestrowej farby nawierzchniowej, aby zagwarantować odpowiednią ochronę antykorozyjną
- używając fosforowania cynkowego można uzyskać, w zależności od systemu proszków, kategorie C4 (okres długi), jak i C5 (okres długi). Z doświadczenia powinno się jednak zastosować system dwuwarstwowy składający się z podkładu epoksydowego i z poliestrowej farby nawierzchniowej, aby na pewno zagwarantować odpowiednią ochronę antykorozyjną kategorii C5 (okres długi).
Według badań, stało się jasne, że systemy PT910, w porównaniu do systemów Primid, wykazują wyższą ochronę antykorozyjną, w szczególności w komorze kondensacyjnej. Ponadto, systemy NT-PT910, w porównaniu do systemów Primid NT, posiadają niezmienną ochronę antykorozyjną przy obniżeniu temperatury wypalania (większe okno wypalania). Z tego wynikają istotne zalety przy malowaniu masywnych elementów konstrukcyjnych, które osiągają niskie temperatury maksymalne w piecu. Badania pokazały, że poziom zabezpieczenia antykorozyjnego bardzo zależy od jakości przygotowania powierzchni substratu.
FreiLacke - Dział Rozwoju Farby Proszkowe
Tłumaczenie Karolina Kubiak
TROPS Coatings sp. z o.o.
Komentarze (0)