Artykuły branżowe

Polimery stosowane do nanoszenia fluidyzacyjnego

Podstawowym składnikiem materiałów powłokotwórczych są polimery termoplastyczne i termoutwardzalne. Do 1962 r.

Tabela 1. Wady powłok polimerowych, ich przyczyny oraz zapobieganie. [3]

Tabela 2. Parametry fluidyzacji dla wybranych polimerów.[6]

w procesie fluidyzacji stosowano tylko termoplasty, zaś od tego czasu używa się również duroplasty mające określoną temperaturę topnienia, na przykład żywicę epoksydową. Polimery powłokotwórcze zawierają także dodatki, m.in.: stabilizatory, zmiękczacze, barwniki i pigmenty. Stosowane proszki polimerowe powinny charakteryzować się następującymi właściwościami [3]:

- dobrą przyczepnością do podłoża,

- wielkością ziaren w granicach 50-250 µm,

- małym rozrzutem wielkości ziaren,

Reklama

- małą skłonnością do pylenia,

- brakiem rozkładu w temperaturze fluidyzacji,

- brakiem tworzenia się skupisk i zlepiania cząsteczek,

- szerokim zakresem topnienia poniżej zakresu rozkładu,

- dobrym płynięciem i zwilżaniem.

Najczęściej jednak do fluidyzacyjnego nanoszenia powłok stosuje się proszki z polietylenu, polipropylenu, poliamidów i polichlorku winylu. W tabeli 2 zestawiono parametry procesu fluidyzacji dla poszczególnych polimerów.

Zastosowanie powłok otrzymanych fluidyzacyjnie

Metoda fluidyzacyjnego nanoszenia powłok jest szeroko stosowaną technologią ze względu na proste i mało kosztowne urządzenia, znikome straty tworzywa powłokotwórczego oraz wyeliminowanie płomienia, co ogranicza wpływ temperatury na własności tworzywa. Ograniczeniem stosowania tej metody może być wielkość pokrywanych elementów, gdyż do ich wymiarów należy dopasować wielkość fluidyzatorów. Natomiast w przypadku seryjnego powlekania przedmiotów o niewielkich rozmiarach metoda ta jest powszechnie stosowana.

BIBLIOGRAFIA

[1] KOTNAROWSKA D., Powłoki ochronne, Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2007,

[2] KOTNAROWSKA D., WOJTYNIAK M., Metody badań jakości powłok ochronnych, Wydawnictwo Politechniki Radomskiej, Radom 2007,

[3] KOWALSKI Z., Powłoki z tworzyw sztucznych, WNT, Warszawa 1973,

[4] HRYNIEWICZ T., Technologia powierzchni i powłok, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2004,