Istnieje cały szereg zjawisk i czynników (patrz rysunek 4) charakteryzujących proces aplikacji wspomagany elektrostatycznie:
Zawinięcie lakieru
Zawinięcie lakieru stanowi lakierowanie tych powierzchni danego elementu, które są odwrócone w stosunku do rozpylacza. Kropelki lakieru przelatujące początkowo obok elementu wytracają szybkość na skutek tarcia wytwarzającego się w ich kontakcie z powietrzem. Prędkość kropelek lakieru staje się odpowiednio mniejsza, przez co siły elektrostatyczne są w stanie skierować na powrót kropelki lakieru na element przeznaczony do lakierowania.
Lakierowanie krawędzi
W polu elektrostatycznym linie pola przebiegają pionowo w stosunku do powierzchni. W przypadku krawędzi powstaje duże ich zakrzywienie, prowadzące do koncentracji znacznej ilości linii pola. Ponieważ naładowane w polu elektrostatycznym kropelki lakieru w znacznej mierze przenoszone są wzdłuż linii pola, prowadzi to do wysokiego stopnia pokrycia lakierem obszarów krawędzi.
Do zagłębień, częściowo przesłoniętych wycięć i obszarów lakierowanego elementu nie docierają z reguły linie pola, bądź dociera ich niewiele, gdyż są to krawędzie odwrócone lub skierowane w inną stronę w stosunku do rozpylacza. Oznacza to, że kropelkom lakieru nie udaje się dotrzeć w te obszary, przez co w tych miejscach następuje naniesienie mniejszej ilości lakieru.
W zależności od rodzaju zadania przedstawione powyżej zjawiska mogą mieć negatywny lub pozytywny wpływ na rezultat procesu lakierowania. Szczególnie efekt elektrostatyczny przynosi dodatkowe korzyści przy zawijaniu lakieru, gdyż w tym przypadku zostają pokryte te powierzchnie, które nie znajdują się w bezpośrednim działaniu rozpryskiwanego strumienia i nie zachodzi potrzeba dodatkowego obracania elementu lakierowanego. Niewystarczające pokrycie powłoką lakierniczą otworów i zagłębień (klatka Faradaya) jest kompensowane celowym zastosowaniem silniejszego strumienia powietrza kierującego. Oznacza to, że istniejący strumień ukierunkowanego powietrza rozpylającego zostaje wzmocniony w kierunku, w którym następuje rozpylanie, co powoduje, że następuje wzrost ilości kropelek lakieru wprowadzanych do zagłębień, częściowo przesłoniętych wycięć i obszarów lakierowanego elementu.
Różne procesy aplikacji
W przypadku lakierowania dużych serii elementów w grę wchodzi możliwość zastosowania różnych procesów aplikacji. W obszarze niskiego ciśnienia istnieją zasadniczo trzy różne systemy aplikacji wykorzystujące efekt elektrostatyczny. Należą do nich:
Komentarze (0)