Jak prostymi środkami ustalić potencjalne miejsca oszczędności i zredukować koszty?
W ostatnim czasie w instytucie Fraunhofera IPA przeprowadzono seminarium pt. „Planowanie innowacyjnych instalacji lakierniczych”. Duża liczba zainteresowanych odzwierciedla starania przemysłu w sferze dokładnej kontroli procesów oraz poprawy ich efektywności. Jaki jest więc klucz do instalacji lakierniczych przynoszących dochody?
Dział technologii lakierowania instytutu IPA opracowuje od wielu lat dające się w pełni kontrolować procesy dla przemysłu i wdraża nowe technologie do zastosowania praktycznego. Według Ulricha Hoffmanna, kierownika działu technologii lakierowania w IPA, przy planowaniu i optymalizowaniu instalacji chodzi o to, aby każdy przypadek zastosowania rozpatrywać indywidualnie. - Jest np. dużą różnicą czy powlekane mają być detale z tworzyw sztucznych, czy też odlewy – mówi Hoffmann. - Również dyskutując o grubościach powłoki trzeba oczywiście rozróżniać czy chodzi o powierzchnie wewnętrzne z warstwą lakieru jedynie kilku µm, czy o odlewy żeliwne ze 100 µm powłoki malarskiej.
Przepływ materiałów i wykorzystanie instalacji
- Duża gęstość upakowania elementów do lakierowania na zawieszkach optymalizuje wykorzystanie linii malowania i zmniejsza zużycie lakieru na detal. Ważną rolę odgrywają tutaj testy na zawieszkach kontrolnych.
- Również przy mieszaniu procesów, np. lakierowanie proszkowe oraz ciekłe, zlecenie jednego z procesów firmie zewnętrznej może być opłacalne.
- Przeznaczenie na montaż wstępnie polakierowanych części podnosi jakość poprzez lepszą ochronę antykorozyjną.
- Poprzez ustawienie całego procesu powlekania na wcześniejszym etapie w łańcuchu produkcyjnym, np. przed montażem, można ograniczyć wielkość instalacji, gdyż mniejsza jest złożoność elementów.
