Wpływ odległości dyszy od powierzchni
Apps (1969) przeprowadził badania nad skutkami zmian w odległości dyszy od podłoża obrabianego na przyczepność natryskiwanej cieplnie metalicznej powłoki do blach stalowych i prętów stalowych i nie znalazł znaczących trendów. Siła przyczepności odrywowej (pull-off) nie uległa zmianie przy różnicy w odległości od 15 mm do 90 mm. Przy natryskiwaniu powłok organicznych zalecana odległość dyszy natryskującej ścierniwo od podłoża zależy od ciężaru właściwego stosowanego ścierniwa i kształtuje się na poziomie 150-200 mm przy ścierniwach mineralnych, a metalowych 500-700 mm. Wynika to ze spadku wielkości energii kinetycznej ziaren ściernych wraz z oddaleniem dyszy od podłoża, które powodują nadmierne rozbijanie się kruchych (nietrwałych) ziaren ściernych. Bochenin (2005) przeprowadził badania pokrycia aluminium nałożonego przez metalizację dyfuzyjną na podłożach stalowych. Śruty żeliwne (dp = 1,000 μm), ciśnienie powietrza p = 0,6 MPa. Powlekane próbki zostały umieszczone w kasecie ogrzewanej do 1000°C i utrzymywano przez 90h. Szczegółowy ubytek masy powłoki został zdefiniowany jako miara jego odporności na ciepło. Stwierdzono, że odporność na wysoką temperaturę powłoki może dotyczyć w szczególności ze względu na strumieniowo-ścierne oczyszczanie podłoża. Odporność na ciepło zależy od kilku parametrów ścierniwa. Można wykryć optymalną wartość odległości dyszy strumieniowej od podłoża mając na względzie odporność na ciepło. Najwyższa odporność na ciepło była przy odległości dyszy 120 mm od podłoża i po obróbce strumieniem przy prostopadłym kącie oczyszczania. Tołpygo i inni (2001) badali zachowanie powłoki termicznej bariery nakładając na podłoża warstwę (Ni, Pt) Al. Próbki cyklicznie utleniano a każdy cykl składał się z 10 h narażenia na temperaturę 1150°C, w przypadku ogrzewania i chłodzenia ok. 200°C/min. Autorzy zauważyli, że czyszczenie podłoża strumieniowo-ściernie za pomocą cząstek elektrokorundu powodowało bardzo wysokie tempo wzrostu zgorzeliny. Wysokie tempo utleniania wyjaśniły zanieczyszczenia (alkaliczne i tytanu) podczas czyszczenia, które zostały włączone do wielkości wzrostu zgorzeliny i znacznie przyspieszyło wzrost tlenku azotu. Wysokie tempo wzrostu zniszczenia powłoki termicznej w wyniku pękania i odpryskiwania następuje po 30 cyklach dziesięciogodzinnych w 1150°C. Na podstawie tych wyników stwierdzono, że obróbka strumieniowo-ścierna oczyszczająca ma szkodliwy wpływ na trwałość termicznej powłoki barierowej (Ni, Pt) Al. Badania realizacji powłoki zol-żel na oczyszczone stopy aluminium zostało przeprowadzone przez You i innych (2001). Podłoże oczyszczono strumieniem elektrokorundu (wielkość dp = 20 i 100 μm). Autorzy stwierdzili, że badana powłoka zol-żel oczyszczona za pomocą drobniejszych materiałów ściernych jest bardziej jednolita. Powłoki te wykazały również mniejszą liczbę pęknięć w porównaniu z powłokami na podłożu oczyszczonym grubszym materiałem ściernym. Autorzy przypisywali te wyniki wpływowi poziomu chropowatości podłoża.
Komentarze (0)