Wpływ składu chemicznego stali ocynkowanej zanurzeniowo na przyczepność farb
Adhezja powłok lakierowych do ocynkowanego podłoża wykazuje dużą zmienność, a omiatanie ścierniwem czy chemiczne przygotowanie powierzchni przed malowaniem nie zawsze zapewnia oczekiwane rezultaty. Na podstawie badań stwierdzono, że duży wpływ na przyczepność powłok lakierowych przeznaczonych do stosowania w systemie duplex ma skład cynkowanej stali, determinujący mikrostrukturę uzyskanych powłok cynkowych.
Dynamiczny rozwój technologii ochrony konstrukcji stalowych przed korozją atmosferyczną obserwowany jest od kilkudziesięciu lat. Jednym z kierunków tego rozwoju jest zwiększenie trwałości systemów antykorozyjnych poprzez zastosowanie powłoki cynkowej wytwarzanej metodą zanurzeniową lub natryskiwanej cieplnie, dodatkowo pokrytej powłoką lakierową. Takie zabezpieczenie stali, zwane systemem duplex, pozwala na znaczne wydłużenie okresu eksploatacji systemu ochronnego. Zastosowanie systemu kompleksowej ochrony jest również korzystne z punktu widzenia ekologii. Powłoka lakierowa eliminuje wtedy możliwość przenikania nadmiernej ilości związków cynku do gleby i wód gruntowych.
Dla uzyskania odpowiednich właściwości użytkowych całego systemu ochronnego duplex ważne jest zapewnienie dobrej przyczepności powłoki organicznej do powierzchni cynku. Przyczepność ta zależy od kilku czynników:
- właściwości stali jako materiału wsadowego, głównie jej składu chemicznego
- parametrów technologicznych procesu cynkowania zanurzeniowego
- zmian właściwości powierzchni powłoki cynkowej wynikających z jej sezonowania
- sposobu i jakości wykonania przygotowania powierzchni
- odpowiedniego doboru wyrobów lakierowych i parametrów procesu aplikacji powłoki lakierowej
W wyniku wieloletnich badań zgromadzono obszerną wiedzę w zakresie uzyskania odpowiedniego połączenia oraz odporności korozyjnej powłok cynkowych we współpracy z powłokami organicznymi oraz właściwego doboru materiałów i parametrów technologicznych procesu wytwarzania systemu duplex [1-6]. W dotychczasowej praktyce przemysłowej powłoki cynkowe otrzymane na różnych materiałach, w różnych kąpielach traktowane są jako taki sam materiał podłoża. Zazwyczaj nie rozróżnia się powłok cynkowych o różnej strukturze, powstałych na stali o zróżnicowanym składzie chemicznym. Nie istnieją też jasne kryteria doboru jakościowego powłok cynkowych pod kątem ich przydatności do malowania. Wiedza i doświadczenia własne autorów na temat zabezpieczeń antykorozyjnych pozwalają jednak przypuszczać, że różnice w strukturze powłok cynkowych wpływają w istotny sposób na zjawiska zachodzące na styku powłoki cynkowej i lakierowej.
Komentarze (0)