Nowoczesne recepturowanie barw programem Colibri
Minimalizacja ładunku pigmentu
W programach do recepturowania stosowane są różne modele matematyczne. Dla barw kryjących uzyskiwanych na transparentnych bazach istotne jest aby stosować model zaawansowany, uwzględniający zjawiska fizyczne związane z oddziaływaniem światła z zabarwionym materiałem: odbicie, transmisję, absorpcję i rozproszenie (rys. 1). Najnowsze modele wielostrumieniowe w programie Colibri uwzględniają też rozchodzenie się światła w wielu kierunkach wewnątrz tworzywa. Dzięki temu ładunek pigmentu w recepturach jest minimalizowany - nie większy niż faktycznie potrzebny dla uzyskania wystarczającego krycia dla zadanej grubości warstwy.
Rys. 1. Oddziaływanie światła z cząsteczkami pigmentu w farbie.
Barwy prześwitujące i transparentne
Rys. 2. Colibri uwzględnia prześwitywanie i grubość warstwy.
Szybka korekta
Dla stworzenia nowej receptury trzeba najpierw wstępnie ją obliczyć, a następnie wykonać fizyczną próbkę wybarwienia, do porównania zgodności z kolorem docelowym. Jeśli odchylenie jest zbyt duże, należy obliczyć korektę i ponownie wykonać sprawdzającą próbkę. Zaawansowany model matematyczny minimalizuje liczbę kroków korekty, przyczyniając się do zwiększenia wydajności pracy oraz zmniejszenia zużycia surowców na tworzenie kolejnych próbek sprawdzających.
Rys. 3. Trójwymiarowe porównanie gamy barw dwóch wzorników.
Aktualizacja receptur przy zmianie surowca
Czasem pojawia się potrzeba zmiany jednego z dotychczas stosowanych surowców (pigmentu, wypełniacza, bazy) na nowy, nieco różniący się parametrami kolorystycznymi. W takiej sytuacji konieczna jest aktualizacja i korekta wszystkich dotychczas stworzonych receptur zawierających ten składnik. Przy dużej liczbie receptur zadanie takie może być bardzo czasochłonne i kosztowne. Program Colibri posiada funkcję obliczeniowej aktualizacji całych katalogów receptur z wysoką dokładnością, bez potrzeby żmudnego wykonywania próbek korekcyjnych.
Komentarze (0)