Artykuły branżowe

Właściwości ochronne i nanoszenie powłok metalowych

Jedną z metod ochrony stali przed korozją jest pokrywanie warstwą metalu, który wykazuje większą odporność w warunkach eksploatacji. Najpopularniejszą metodą nanoszenia metalu na powierzchnię stalową jest zanurzanie elementów w roztopionym metalu (metoda ogniowa). Popularna jest również metoda galwaniczna, poprzez elektrochemiczne nanoszeniu metalu w wodnych roztworach jego soli.

W przypadkach, gdy nakładanie powłok poprzez zanurzenie nie jest możliwe stosuje się natrysk roztopionego metalu. Dotyczy to głównie dużych elementów, które nie mieszczą się w dostępnych wannach, przede wszystkim konstrukcji budowlanych. Często przyczyną są wysokie koszty transportu konstrukcji do najbliższego zakładu wykonującego usługi. Jest wiele urządzeń do natryskowego nanoszenia powłok metalowych. Do potrzeb ochrony przed korozją w praktyce stosuje się tylko dwa rodzaje. Do natrysku metalu topionego w płomieniu palnika gazowego lub w łuku elektrycznym. Pierwszą metodę potocznie nazywa się metalizacją płomieniową, a drugą łukową. Obie wykorzystują metal w postaci drutu. W pierwszym przypadku (rys. 1) drut podawany jest do specjalnego pistoletu wyposażonego w palnik gazowy.

Gdy nakładanie powłok poprzez zanurzenie nie jest możliwe stosuje się natrysk roztopionego metalu.

Ulegający roztopieniu w wysokiej temperaturze drut jest natychmiast rozdrabniany na bardzo małe krople za pomocą sprężonego powietrza wydobywającego się z dysz otaczających palnik. Krople są następnie przenoszone strugą powietrza na metalizowaną powierzchnię. Uderzając o nią ulegają rozbiciu, tworząc mikroplamy. Suma takich plam daje powłokę.

Roztapianie metalu w łuku elektrycznym odbywa z wykorzystaniem prądu stałego (rys. 2). W tym przypadku do pistoletu podaje się równolegle dwa druty. Każdy z nich jest podłączony do jednego bieguna prądu stałego. Druty stykając się ze sobą w dyszy pistoletu wywołują łuk elektryczny, w którym się topią. Dalej proces przebiega podobnie jak w poprzedniej metodzie.

Urządzenie do metalizacji płomieniowej jest nieskomplikowane i składa się z przede wszystkim z pistoletu, którego głównym elementem jest głowica, do której podawany jest drut, gaz oraz sprężone powietrze. Ponadto, w urządzeniu znajduje się dozownik drutu oraz zestaw reduktorów regulujących ciśnienie sprężonego powietrza i gazu. Podstawową zaletą metalizacji płomieniowej, oprócz prostoty całego zestawu, są małe wymiary pistoletu, co pozwala nanosić powłoki na skomplikowane i trudno dostępne powierzchnie. Wadami są mała wydajność, wysokie koszty związane ze stosowaniem gazu oraz zagrożenia wynikające z używania gazu. Stąd tę metodę poleca się jedynie do metalizacji małych, skomplikowanych lub trudno dostępnych powierzchni. Często stanowi ona uzupełnienie dla metody łukowej.