Artykuły branżowe

Norma PN-EN 1090-1+A1 2012 w zakresie określonych istotnych wymagań dotyczących wykonawstwa konstrukcji stalowych i aluminiowych przywołuje następujące normy:

- PN-EN 1090-2+ A1 2012 Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych. Część 2. Wykonanie konstrukcji stalowych

- PN-EN 1090-3 + A1 2012 Wykonanie konstrukcji stalowych i aluminiowych. Część 3. Wykonanie konstrukcji aluminiowych

Tablica 1. Stopień przygotowania powierzchni przed czyszczeniem wg PN-EN ISO 8501-3.

Jedną z istotnych właściwości użytkowych jest trwałość wyrobu budowlanego. W cytowanej normie czytamy: "Elementy ze stali i aluminium odpowiednio zaprojektowane i wykonane nie ulegają degradacji jeśli nie dopuści się do wystąpienia korozji. Aby zapewnić wymagany okres przydatności konstrukcji potrzebna jest odpowiednia konserwacja elementu". Tak więc po raz pierwszy w istotnych europejskich dokumentach zadeklarowano znaczenie zabezpieczenia przed korozją dla trwałości obiektu.

Reklama

Jakie z powyższego wynikają konsekwencje dotyczące przygotowania powierzchni? W pkt. 10.2 normy PN-EN 1090-2 podano, że przygotowanie powierzchni stalowych (nie dotyczy stali odpornych na korozję) powinno spełniać warunki określone w grupie norm PN-EN ISO 8501. I tak, wymagane jest, aby stopień usunięcia wad powierzchni, krawędzi i spoin wg normy PN-EN ISO 8501-3 podany był w specyfikacji. Projektant konstrukcji, po określeniu oczekiwanej trwałości powłok i kategorii korozyjności środowiska eksploatacji, powinien określić stopień usunięcia wad zgodnie z tablicą 1. Poszczególne stopnie P1, P2, P3 określają dokładność usunięcia wady uzależnioną właśnie od agresywności korozyjnej środowiska eksploatacji oraz deklarowanego okresu trwałości zabezpieczenia (patrz także zdjęcia z najczęściej spotykanymi wadami hutniczymi i montażowym).

Wyroby hutnicze bardzo często dostarczane są z wadami obniżającymi trwałość powłok ochronnych. Najczęściej spotyka się łuszczenia, wgniecenia zgorzeliny hutniczej, karby i odciski powierzchni walców, rowki i żłobki, wżery i kratery pokazane przykładowo na fot. 1.

Wady powstają również w trakcie montażu konstrukcji, m.in. na niewłaściwie wykonanych spoinach czy też na krawędziach. Kilka przykładowych wad pokazano na zdjęciach oraz przytoczono wymagania dotyczące dokładności ich usunięcia zawarte w omawianej normie.