Badanie metodą odrywania wg EN ISO 16276-1.
Kolejna interesująca kwestia wynika z niemieckiego tłumaczenia normy. Zgodnie z normą DIN EN ISO 12944-3 stopień przygotowania musi wynosić „P3”. W angielskiej wersji EN ISO 12944 wymaganie to jest opisane jako „shall”. Należy zauważyć, że zgodnie z DIN-TERM online angielski termin „shall” należy utożsamiać z niemieckim „muss” (musi).
Należy również zauważyć, że nie wszystkie normy używają tych definicji. Na przykład norma NORSOK M-501 podaje definicję terminu „shall”: wymagania, które muszą być przestrzegane, a od których żadne odstępstwa nie są dopuszczalne, o ile nie są one akceptowane przez wszystkie strony kontraktu. Wynika z tego, że podczas korzystania z M501 odchylenie jest jednak możliwe.
W normie EN ISO 9001:2015 „Systemy zarządzania jakością – Wymagania” znajdujemy takie oto wyjaśnienia:
- „powinien, należy” (muss, shall) – oznacza wymagania;
- „zaleca się” (sollte, should) – oznacza zalecenie;
- „dopuszcza się” (darf, may) – oznacza dopuszczenie;
- „może” (kann, can) oznacza możliwość.
Jest zatem niezmiernie ważne, by w celu uniknięcia nieporozumień uzgodnić znaczenie terminów „musi” i „powinien” lub „shall” i „should” jeszcze przed rozpoczęciem realizacji kontraktu.
Jak powyższe zwroty przetłumaczone zostaną na język polski w nowym wydaniu PN EN ISO 12994? Na to, niestety, musimy jeszcze „trochę” poczekać.
Część 4 normy opisuje rodzaje powierzchni i sposoby ich przygotowania. W przypadku mycia wodą pod wysokim ciśnieniem powierzchnia powinna być oczyszczona według wymagań normy EN ISO 8501-4. Przygotowanie powierzchni Fl (czyszczenie płomieniem) z tej części normy zostało usunięte. Jeśli konieczne jest wykonanie badania przyczepności w przypadku starych powłok, badanie to należy przeprowadzić zgodnie z normą EN ISO 16276. Badania bardziej szczegółowo przedstawiono w opisie dla części 7.
Część 5 normy opisuje ochronne systemy malarskie dla kategorii korozyjności od C1 do C5 i od Im1 do Im3. Materiały powłokowe, takie jak np. PVC zostały usunięte, a uwzględniono (opisano) „nowe” powłoki, takie jak np. polyaspartaty lub polysiloxany. W przeciwieństwie do starej wersji normy dopuszcza się stopień skorodowania D wg EN ISO 8501-1. Przy takim stopniu skorodowania należy jednak zachować szczególną ostrożność, aby zapewnić wymagane przygotowanie powierzchni.Ciekawy jest dodatkowy wymóg dla przygotowania powierzchni przed nałożeniem powłoki podkładowej o wysokiej zawartości cynku. W tym przypadku wymagany jest stopień czystości Sa 2½ oraz profil powierzchni „pośredni” „G” zgodnie z ISO 8503-2, tzn. wymagane jest użycie ścierniwa ostrokrawędziowego.
Ponadto w części 5 norma przywołuje określenie „minimalna liczba powłok” (MNOC). Oznacza to minimalną liczbę warstw, które mają być nakładane w zależności od układu powłokowego, kategorii korozyjności i wymaganego okresu trwałości.
Komentarze (0)