Normy/Prawo

Wady rzeczy sprzedanej

Wady rzeczy sprzedanej dzielą się na prawne i fizyczne. Z wadą prawną mamy do czynienia w sytuacji, gdy rzecz nie stanowi własności sprzedawcy, lecz należy do innej osoby lub jest obciążona prawem innej osoby, jak również jeżeli ograniczenie w korzystaniu lub rozporządzaniu daną rzeczą jest pochodną decyzji lub orzeczenia właściwego organu. Wada fizyczna to niezgodność przedmiotu z umową, polegająca np. na niekompletności rzeczy bądź niespełnianiu jej funkcji, celu oznaczonego w umowie lub takiego, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca na taką informację nie zareagował. Oczywiście rękojmia nie stanowi absolutnej bariery przed sprzedażą rzeczy uszkodzonych. W sytuacji bowiem, gdy kupujący wiedział o istnieniu wady już w momencie zawarcia umowy i fakt ten akceptował, nie może on powoływać się na ochronę prawną z tego tytułu. Uznaje się bowiem, że istnienie tej wady nie stanowi dla niego problemu, a kupując uszkodzoną rzecz godził się na fakt, że nie jest ona w stanie idealnym.

Zrozumiałe jest, że osoba kupująca chce i ma prawo otrzymać rzecz nadającą się do celu, do którego została stworzona. Dlatego w wypadku, gdy okazuje się, że istnieje w niej jakaś wada, jest kilka sposobów reakcji, z których można wybrać najbardziej odpowiedni dla kupującego. Przede wszystkim mamy do czynienia z roszczeniem o usunięcie wady lub wymianę rzeczy sprzedanej. Istnieje także możliwość złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny albo o odstąpieniu od umowy. Te przepisy nadają się do zastosowania co do zasady pod warunkiem, że wada została stwierdzona przed upływem dwóch lat od dnia wydania rzeczy kupującemu.

Umowa o dzieło

Równie istotną kwestią, którą należałoby poruszyć, jest odpowiedzialność za wady dzieła w wypadku umowy o dzieło zawieranej zgodnie z kodeksem cywilnym i w tejże ustawie opisanej. Umowa o dzieło należy do grupy tzw. umów nazwanych, co świadczy o niemałym znaczeniu, jakie ustawodawca z nią wiązał. W przeciwieństwie do umowy zlecenia, jej istotą nie jest dokonanie czynności z należytą starannością, a konkretny rezultat, który musi być pewnym wytworem przyszłym, nieistniejącym jeszcze w momencie zawierania umowy. Regulacje dotyczące tego zagadnienia ulegały zmianom na przestrzeni lat. Dnia 25 grudnia 2014 r. weszła w życie zmiana mająca na celu uporządkowanie przepisów dotyczących rękojmi.1

W chwili obecnej do odpowiedzialności za wady dzieła odpowiednio stosowane są przytoczone już przepisy obejmujące kwestię rękojmi przy sprzedaży. Obejmuje to kwestie dotyczące zarówno obrotu powszechnego (odbywające się bez związku z działalnością gospodarczą podmiotów), obustronnie profesjonalnego – pomiędzy dwoma przedsiębiorcami, jak i jednostronnie profesjonalnego, zwanego również konsumenckim.