Drewno

Kontrola połysku 

Niektóre wady lakiernicze są widoczne gołym okiem, podczas gdy inne są rozpoznawalne, ale dla określenia ich skali trzeba zastosować profesjonalne urządzenia pomiarowe. Podstawowym narzędziem jest tu połyskomierz, który mierzy różnicę między natężeniem światła emitowanego a odbitego i na tej podstawie określa jakość badanej powłoki. Urządzenie to składa się z reguły z emitera białego, niespolaryzowanego światła, kryształu, na którego powierzchnię pada światło odbite, a także oprogramowania do przetwarzania danych umożliwiającego rejestrację i pomiar natężenia światła odbitego oraz jego porównanie z natężeniem światła emitowanego. Aby wyniki badania były obiektywne, należy dostosować geometrię pomiaru (tj. kąt między prostą równoległą do strumienia światła a prostą prostopadłą do badanej powierzchni) do stopnia połysku materiału. Dla powłok błyszczących stosuje się kąt 20°, a dla matowych – 85°. Pomiar połyskomierzem pozwala stwierdzić m.in. wady w strukturze powierzchni przy uwzględnieniu współczynnika załamania światła, absorpcji promieniowania i przezroczystości powłoki.