Drewno

Błysk na naszych frontach to również szereg wyzwań, przed jakimi stanąć muszą technolodzy. Przede wszystkim jaki materiał lakierniczy wybrać? Przedstawiciele producentów farb proponują wiele rozwiązań: lakiery rozcieńczalnikowe, lakiery UV lub lakiery wodne UV. Wybór technologii zależy przede wszystkim od parku maszynowego, jakim dysponujemy.

Jaki lakier wybrać?
Wśród producentów frontów meblowych i mebli łazienkowych bardzo popularne są dwuskładnikowe lakiery rozcieńczalnikowe – poliuretanowe. Ich główną zaletą jest duża wszechstronność zastosowania oraz wyjątkowa odporność parametrów fizykochemicznych. Przy wykorzystaniu produktów poliuretanowych jesteśmy w stanie uzyskać połysk rzędu 100 gloss, co zapewnia naszym wyrobom głębię i prawie lustrzane odbicie. Oczywiście jak każdy produkt i ten posiada jakieś minusy. Stosując produkty poliuretanowe musimy liczyć się z faktem, iż z czasem kolor zacznie „siadać”, czyli mówiąc najprościej, biel nie będzie już taka biała jak na początku. Ma to duże znaczenie, gdy dorabiamy elementy do już istniejącej zabudowy meblowej. Kolejnymi produktami, które warto rozważyć, gdy decydujemy się na produkcję mebli w wysokim połysku, to lakiery wodne UV i lakiery 100% UV na walcach. Zarówno w przypadku lakierów wodnych, jak i wodnych UV nasza lakiernia musi być wyposażona w lampy UV galową i rtęciową. Lakiery wodne UV stanowią wodne dyspersje żywic akrylowych, polietylenowych lub poliuretanowych. Proces utwardzania powłoki następuje przez wstępne odparowanie wody, jak w przypadku tradycyjnych lakierów wodnych, a następnie, przy pomocy promienników UV galowych i rtęciowych, następuje sieciowanie. Aplikacja tych produktów odbywa się metodą natryskową i przez polewanie. Wodne lakiery UV pozwalają uzyskiwać wysokie odporności chemiczne, porównywalne z opornościami lakierów rozpuszczalnikowych. Jednak sięgając po produkty wodne należy pamiętać, że nasz połysk będzie słabszy i może sięgać rzędu 70 gloss. Problem może być z niektórymi kolorami, szczególnie w kwestii kryjąco-pigmentowych. Technologia z zastosowaniem lakierów 100% UV to duża oszczędność w aplikacji, ponieważ lakier nanoszony jest metodą przy użyciu walców. Dzięki takiej aplikacji nie tylko uzyskujemy nałożenie w wielkości 30-50 g/mkw., ale także nie generujemy strat. Proces utwardzania lakierów UV odbywa się z zastosowaniem promiennika galowego i rtęciowego. Powłoka wykazuje się bardzo dobrą światłotrwałością, a także wysoką odpornością chemiczną, udarową i na ścieranie. Połysk wynosi do 95 gloss. Aplikacja walcami sprawdzi się przede wszystkim przy prostych formatkach, niezawierających wyfrezowań. Decydując się na produkty 100% UV należy pamiętać o krawędziach, które wymagają dodatkowej operacji. Dużą zaletą produktów wodnych UV i 100% UV jest ekologiczność. W przeciwieństwie do lakierów rozpuszczalnikowych, w niewielkim stopniu obciążają środowisko, ponieważ zawierają nieznaczne ilości rozpuszczalników.

Podstawa to odpowiednie przygotowanie
Decydując się na wykończenie w połysku bardzo istotne jest przygotowanie materiału do uszlachetniania. Połysk uwydatnia wszelkie możliwe wady. Wtrącenia, struktura pomarańczy, zgazowana powierzchnia, widoczne rysy to tylko kilka czynników, które należy wyeliminować. Trudno nie zgodzić się z teorią, że szlifowanie to 70% sukcesu w lakierowaniu. Dobierając materiały ścierne musimy uwzględnić kilka czynników. Po pierwsze, finalnym wykończeniem ma być wysoki połysk. Granulacja materiałów ściernych powinna być wyższa niż przy matowym wykończeniu. Drugi aspekt, to na jaki lakier się decydujemy. W przypadku lakierów wodnych, powierzchnia musi być lepiej przygotowana niż w przypadku lakierów rozpuszczalnikowych. Dzieje się tak dlatego, gdyż materiały wodne wykazują większą tendencję do podnoszenia włókien. Pierwszy etap szlifowania polega na usunięciu włókien po pile i wyrównaniu powierzchni. Proces ten przygotowuje powierzchnię do nałożenia podkładu. Dobre szlifowanie gwarantuje dobrą przyczepność materiału lakierniczego do podłoża. Kolejnym ważnym aspektem jest szlifowanie międzyoperacyjne lakieru i dobór odpowiednich materiałów ściernych. Należy uwzględnić grubość warstwy lakierniczej, jej twardość, elastyczność oraz tendencję do zaklejania materiałów ściernych. Warto zastosować szlifowanie dwuetapowe. W pierwszej części o materiałach o niższej granulacji P320, natomiast w drugiej części materiałami o wyższej granulacji P400. Szlifowanie międzyoperacyjne, przed ostatecznym nałożeniem nawierzchni wysokiego połysku, powinno odbyć się wzdłuż włókien materiałami o jeszcze wyższej granulacji z zakresu P600-P1200. Należy pamiętać, że przy omijaniu granulacji przeskok dopuszczalny jest o jedną granulację. Wysoką jakość przygotowania powierzchni zapewnią tylko ostre materiały ścierne, które pracują przy delikatnym, równomiernym docisku i odpowiedniej prędkości.

Reżim technologiczny
Zapewnienie bardzo dobrej jakości produktom wykończonym w wysokim połysku wymaga przestrzegania przez producentów reżimu technologicznego. Aby uniknąć wtrąceń, lakierowanie powinno odbywać się w kabinach bezpyłowych. Stosowane linie lakiernicze muszą być wyposażone w filtry powietrza i bardzo dobre odpylanie. Przestrzeń natrysku powinna być jak najbardziej sterylna. Wilgotność i temperatura również mają znaczenie. Zbyt wysoka temperatura i zbyt niska wilgotność dla lakierów rozpuszczalnikowych powoduje, że rozpuszczalnik nie zdąży odparować i na powłoce będą widoczne pęcherzyki powietrza. Natomiast jeśli odparuje zbyt szybko, wówczas lakier nawierzchniowy nie rozleje się dobrze i nasza powłoka będzie przypominała strukturę pomarańczy. Problemy pojawiają się również w przypadku lakierów wodnych UV. Należy ściśle przestrzegać nałożenia, ponieważ zbyt duże nałożenie spowoduje złą rozlewność nawierzchni. Ważnym punktem jest przestrzeganie parametrów suszenia. W pierwszej fazie przy temperaturze około 30°C następuje układanie się lakieru. Etap drugi, to suszenie właściwe przy temperaturze 40-50°C. Kolejnym krokiem jest utwardzanie promieniami UV. Zbyt wysoka temperatura spowoduje widoczność nałożeń lakieru, bądź spękania powłoki lakierniczej. Proces utwardzania się lakieru nie kończy się po wyjściu z pieca. Powłoka lakiernicza nabiera suchości głębokiej po odsezonowaniu. Sezonowanie odbywa się na wózkach etażowych, a czas zależy od lakieru i producenta. Może wynosić od 12 do 24h. Dopiero tak przygotowany produkt może zostać spakowany w paczki.
Technologia wysokiego połysku wymaga od producenta ścisłego przestrzegania reżimu technologicznego, a także wyczulonej kadry. Czynniki te mają wpływ na cenę produktu. Dostosowanie technologii do produkcji połysku w dobrej jakości bardzo często wiąże się z inwestycjami. Jednak coraz większe zainteresowanie produktami wykończonymi w tym standardzie sugeruje, iż inwestycja się zwróci.                

Anna Gładych-Mucha