Kategorie korozyjności.
Kategorie korozyjności
Jak to robić? Otóż na przykład wdrażając nowe i bardziej skuteczne metody ochrony i kontroli, zwiększając bezpieczeństwo procesów i żywotność materiałów. Projektowanie rozwiązań służących zapobieganiu lub kontrolowaniu korozji ukierunkowane jest na stworzenie powłok tworzących barierę dla zaistnienia zjawiska korozji. Jednym z elementów jest właściwe przygotowanie powierzchni, obróbka mechaniczna lub chemiczna, kolejnym jest zastosowanie powłok, które w znaczący sposób wpływają na spowolnienie procesów korozyjnych. Ale sama farba to już za mało. Tęgie umysły inżynieryjne głowiły się nad opracowaniem wysokowydajnych rozwiązań, z którymi nawet złożone wyzwania związane z korozją stają się łatwe do rozwiązania. Zwłaszcza, że opracowano je do stosowania na wszystkie rodzaje podłoży, powierzchni i środowisk. Wydłużenie cyklu życia projektowanych budowli i budynków jest dziś wyjątkowo ważne.
Systemy Interpon Redox zostały przygotowane tak, aby uwzględniać wszystkie zmienne, w zależności od podłoża i środowiska, co znacznie ułatwia wybór idealnego systemu powlekania. Powłoki zabezpieczające ze względu na swoją charakterystykę dzielimy na barierowe, aktywne i mieszane.
Co pozostaje spójne? To system Interpon Redox, który umożliwia całej gamie oferowanie najwyższego poziomu ochrony.Rodzaje ochrony przed korozją.
Antykorozyjne właściwości cynku
Działanie podkładów cynkowych opiera się na elektrochemicznych właściwościach metali. Pierwiastki o właściwościach metalicznych można ułożyć według wzrostu potencjału elektrochemicznego i zarazem zgodnie ze spadkiem aktywności do tworzenia kationów. Aby uprościć zagadnienie i uniknąć niepotrzebnego wnikania w istotę procesu, należy przyjąć prostą zależność. Im bardziej ujemny potencjał normalny metalu, tym większa jest jego zdolność do ulegania reakcji utlenienia.
A więc w przypadku wspólnego występowania dwóch metali, pierwszy korozji ulegnie ten o niższym potencjale elektrochemicznym – czyli występujący wcześniej w szeregu napięciowym. W przypadku pary cynk–żelazo, pierwszy z metali zacznie oddziaływać w warunkach korozyjnych z wodą, wytwarzając na swojej powierzchni ochronną warstwę tlenku cynku i równocześnie blokując rozwój korozji stali. Często specjaliści badający schemat działania elektrochemicznego zabezpieczania antykorozyjnego nazywają je „ochroną ofiarną”. Cynk „poświęca się”, chroniąc żelazo przed korozją, ulegając stopniowemu utlenieniu. Dzieje się tak aż do wykorzystania ostatniego atomu cynku. Dopiero wówczas może nastąpić początek rozwoju korozji podłoża stalowego.
Komentarze (0)