Lakiernictwo Proszkowe

W wielu przypadkach i z różnych powodów potrzeba właściwego zaplanowania i wyposażenia pomieszczenia jest bagatelizowana w fazie projektowania inwestycji. Po rozpoczęciu produkcji, części zaleceń nie da się wprowadzić lub jest to zbyt skomplikowane i kapitałochłonne. Dlatego też niniejszy tekst poświęcam rekomendacjom planowania pomieszczeń, w których będą nakładane powłoki proszkowe.

Malarnia proszkowa

Zainstalowane w malarni urządzenia, służące do napylania farb proszkowych na produkowane wyroby, mają dwa główne zadania. Z jednej strony, mają zapewnić możliwie skuteczne pokrycie chronionych powierzchni, jednorodną warstwą materiału powłokowego o zaplanowanej grubości, z drugiej strony, mają zebrać tę część proszku, która nie osiadła na pokrywanych elementach i umożliwić jej ponowne użycie za pomocą układów odzyskowych. Systemy służące do odzyskiwania proszku (tak filtrowe, jak i cyklonowe) są po prostu zaadaptowanymi rozwiązaniami, stosowanymi szeroko w innych dziedzinach przemysłowych, gdzie stosowana jest filtracja powietrza i gromadzenie pyłów o różnej granulacji. Zapożyczone rozwiązania wentylacji kabin, w których napylana jest farba, powodują, że wraz z proszkiem podlegającym odzyskowi, zbierane są również najróżniejszego rodzaju zanieczyszczenia, o ile mogą być przenoszone przez ruch powietrza i znajdą się w sąsiedztwie. W wielu rozwiązaniach systemów odzyskowych są montowane, jako elementy zabudowane na stałe, sita pozwalające na przesiewanie farby trafiającej do napylania. Jeśli mają być wydajne i skuteczne, muszą być wyposażone w siatki o dość dużych oczkach, niemające wpływu na zmianę własności przesiewanego proszku. Powoduje to, że jako separator zanieczyszczeń pojawiających się w postaci wad na gotowej powłoce są zazwyczaj bezużyteczne.

Środowisko produkcyjnego zakładu przemysłowego, którego częścią jest zazwyczaj malarnia proszkowa, jest bogate w wiele czynników mogących mieć wpływ na ostateczną jakość uzyskiwanych wymalowań. Prócz intensywnych źródeł ciepła, poważnymi dostawcami problemów są działy obróbki mechanicznej zużywające duże ilości materiałów smarnych oraz spawalnie, czy wszelkiego rodzaju inne działy związane z powstawaniem i przenoszeniem pyłów, jak np. pakowalnie. Czasem, zaraz po zainstalowaniu urządzeń i rozpoczęciu nakładania powłok, nawet jeśli zapomnimy o niezbędnych zaleceniach, uzyskiwana jakość nie będzie nas niepokoić. Pamiętajmy jednak, że zanieczyszczenia się kumulują i z czasem dadzą o sobie znać na pewno. Oleje i środki smarne będą powodować powstawanie tak charakterystycznych „rybich oczek”. Zanieczyszczenia stałe (pyły, włókna różnego pochodzenia, części roślin) będą wypływać na powierzchnię gotowej powłoki, zaburzając jej ciągłość. Zbyt wysoka temperatura pomieszczenia malarni przyczyni się do problemów z powstawaniem „skórki pomarańczowej”, a w sytuacjach krytycznych doprowadzi do łączenia się cząstek proszku w aglomeraty, wyglądające finalnie na wymalowanej powierzchni jak inne zanieczyszczenia stałe.