Zarysowania
Anodowanie ma opinię trudnego procesu (warunki, takie jak stężenie elektrolitu, kwasowość, temperatura roztworu i natężenie prądu muszą być kontrolowane, aby umożliwić tworzenie spójnej warstwy tlenku, skład stopu, kolory barwnika itp). Farby proszkowe również są wymagające, ale nie trudne. Posłużmy się przykładem odporności na zarysowania: AAMA 2605 wymaga odporności na zarysowania – aby zapewnić integralność powłoki w miejscach, gdzie np. mogą pojawiać się burze piaskowe. Dobrze dobrana i wygrzana powłoka spokojnie radzi sobie z tym testem (zwłaszcza że w tej chwili większość farb proszkowych ma podwyższone wartości odporności na zarysowania – np. farby Interpon X-PRO). Anodowanie radzi sobie gorzej, powłoka dość łatwo się rysuje i właściwie nie ma sposobu, by ją naprawić (poza wymianą elementu). Przykładem może być pokrywa iPhone 5 – krytyka sypała się z każdej strony, ale na telefon można nałożyć futerał, na fasadę już nie bardzo.
Rysunek 1.
Różnice koloru: batch do batcha, część do części
Duże projekty konsumują aluminium przez długie miesiące, czasem nawet rok. Ponieważ żaden producent nie chce trzymać magazynów wyłącznie dla jednego odbiorcy (zwłaszcza że teraz schodzi ono na pniu jak świeże bułeczki w poniedziałek rano), najczęściej aluminium pochodzi z różnych szarż. Nie ma co się łudzić, że całe aluminium na projekt będzie pochodzić z identycznej produkcji. Czy to może mieć wpływ na efekt? Niestety, tak.
Anodowanie może borykać się z problemem utrzymania koloru dla różnych partii aluminium. Oczywiście standardy anodowania są na to przygotowane (patrz tabela nr 4). AAMA 611 jako jedyny wymienia ograniczenia numeryczne w różnicach w partiach. Różnice mogą być ogromne – przy docinaniu aluminium i montowaniu całości kolory różnią się dość dramatycznie. Przy obecnych problemach z dostawami aluminium jest to bardzo newralgiczny punkt.
Patrząc pomiędzy kafelki kolorów (rysunek nr 1), niewytrenowane oko być może nie zauważa w pierwszej chwili różnicy, ale już w zestawieniu detal do detalu różnice są znaczne, elementy będą się od siebie mocno różnić, a wykonanie fasady w jednym kolorze jest prawie niemożliwe.
Również wielkogabarytowe detale wymagają dłuższego procesu i ciężko jest utrafić z kolorem. Podobne różnice wystąpią na ekstrudowanym aluminium i walcowanym.
Dostawcy farb mają bardzo zaostrzone wymogi, np. CEPE (Europejskie Stowarzyszenie Farb, Powłok i Tuszy) wyostrza te różnice do zaledwie Delta E=0,8, różnica Delta E= 1 jest teoretycznie niewidzialna dla ludzkiego oka. Dla kolorów chromatycznych Delta E może wynosić 2,5, a to i tak dwukrotnie mniej niż przy anodowaniu. Przy panelach powlekanych, nawet dla różnych partii produkcyjnych, różnice w odcieniach są nieznaczne, co daje olbrzymi komfort i dla wykonawcy, i dla odbiorców.
Komentarze (0)