Brak uziemienia detalu – widoczne obszary bez farby.
- Spiekanie się farby
Ograniczona ilość wyładowań elektrycznych pomiędzy cząstkami farby podczas procesu malowania jest zjawiskiem normalnym. Podczas transportu z podajnika do aplikatora cząstki farby uzyskują ładunek w wyniku tarcia o siebie i o ścianki przewodu proszkowego. Jeżeli zjawisko to przybiera na sile i staje się uciążliwe, to jest prawdopodobnie powodowane przez nadmierną wilgoć zawartą w zasilającym powietrzu lub w farbie. W sytuacjach ekstremalnych dochodzi do łączenia się cząstek w aglomeraty w wyniku pojawiania się wyładowań elektrycznych. W efekcie może to doprowadzić do odkładania się spieczonej farby w przewodach i ich częściowego lub całkowitego blokowania. Rezultat to oczywiście problemy ze stabilnością podawania farby. W sytuacji, gdy farba spieka się na elementach wysokonapięciowych aplikatora może dojść do ich uszkodzenia i obniżenia efektywności ładowania.
Zmiana koloru czy rodzaju farby jest operacją krytyczną dla procesu malowania proszkowego. Przy braku zachowania odpowiedniej dbałości dochodzi często do zanieczyszczenia jednej farby drugą. O ile oba produkty mają podobny odcień i są jednorodne pod względem składu chemicznego, to na powłoce powstaną jedynie widoczne wtrącenia. Są jednak sytuacje, kiedy minimalny dodatek zawartości jednej farby w drugiej powoduje całkowitą zmianę wyglądu powłoki (zmiana stopnia połysku, pojawienie się struktury) i w wyniku tego kosztowny przestój malarni z powodu gruntownego czyszczenia. Aby uniknąć pojawiania się problemów podczas zmiany napylanej farby należy oczyścić bardzo starannie wszystkie zespoły mające z nią kontakt: kabinę natryskową, system odzyskowy, podajnik farby, inżektory, węże transportujące proszek oraz aplikatory.
Wady gotowej powłoki proszkowej powodowane różnego rodzaju zanieczyszczeniami zewnętrznymi można wyliczać tworząc długą listę. Na początku listy znajdą się wszystkie napylane cząstki farb, które przez błędy konstrukcyjne sprzętu lub niedbałą obsługę zostały wyrzucone poza strefę napylania do pomieszczenia malarni. Powracają one już jako widoczne na powierzchni nieciągłości czy przyklejone obce ziarna, ponieważ kabiny proszkowe obligatoryjnie wyposażone są w systemy wentylacji wymuszające ruch powietrza do wewnątrz. W pewnym sensie skojarzenie z centralnym odkurzaczem nie jest tu dalekie od prawdy.
Mówiąc o zanieczyszczeniach, należy również pamiętać o wszelkiego rodzaju włóknach naturalnych i syntetycznych oddzielających się od odzieży roboczej, rękawiczek, szmat stosowanych do przecierania powierzchni detali. Zazwyczaj są one bardzo podatne na ładowanie elektrostatyczne, znajdując bardzo łatwo drogę do uziemionej, powlekanej powierzchni. W zależności od własności komponentów użytych do wyrobu farby proszkowej włókna mogą wypływać na powierzchnię powłoki lub częściowo w nią wnikać podczas utwardzania. Ze względu na znikomą wielkość dokładną diagnozę, z jakimi włóknami mamy do czynienia, umożliwia jedynie obserwacja pod dużym powiększeniem.
Komentarze (0)